هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطه خودکارآمدی با اثربخشی رهبری در بین مدیران مدارس استان گیلان در سال تحصیلی 88-1387 بود. روش انجام پژوهش توصیفی- پیمایشی از نوع همبستگی بود و جامعه آماری، شامل کلیه مدیران و دبیران مدارس دولتی متوسطه استان گیلان بود. نمونه به تعداد 230 نفر مدیر و 690 نفر دبیر با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای متناسب با حجم انتخاب شد. ابزار اندازه گیری دو پرسشنامه محقق ساخته شامل 49 سؤالی خودکارآمدی و 48 سؤالی اثربخشی رهبری بود. با استفاده از ضریب آلفای کرانباخ ، پایایی 0/87 برای پرسشنامه ی خودکارآمدی و 0/86 برای پرسشنامه اثربخشی رهبری به دست آمد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون، آزمون t، تحلیل واریانس و رگرسیون چند متغیره سلسله مراتبی استفاده شده است. نتایج نشان داد که همبستگی معناداری بین خودکارآمدی مدیران متوسطه استان گیلان و اثربخشی رهبری وجود دارد. در خصوص، خودکارآمدی مدیران نتایج نشان داد که از لحاظ جنسیت تفاوت معناداری بین آنان وجود ندارد. اما از لحاظ سابقه مدیریت آنها تفاوت معناداری وجود داشت. به علاوه، نتایج نشان داد در خصوص اثربخشی مدیران با توجه به جنسیت آنان تفاوت معناداری وجود ندارد. و همچنین اثربخشی مدیران با توجه به سابقه مدیریت آنان نیز تفاوت معناداری وجود ندارد. همچنین نتایج تحقیق حاکی از آن بود که تفاوت معناداری بین خودکارآمدی مدیران و رشته تحصیلی و منطقه محل خدمت وجود دارد.