چکیده : هدف : مشکلات جنسی بیماران دیالیزی یکی از مهمترین عوامل موثر بر کیفیت زندگی این افراد و خانواده های آنها می باشد. شناخت این مشکلات و انجام اقدامات لازم به منظور بر طرف کردن آنها گامی موثر در جهت ارتقای کیفت زندگی این بیماران خواهد بود. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر توانبخشی جنسی بر کیفیت زندگی (جنسی) بیماران تحت درمان همودیالیز انجام شد. روش مطالعه: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی دو گروهه ، قبل و بعد است که در سال1389 در بخش دیالیز بیمارستان لبافی نژاد بر روی 40 مددجوی مبتلا به همودیالیز انجام شد. نمونه ها به روش در دسترس جمع آوری و به روش بلوکهای تصادفی در دو گروه شاهد و آزمون تخصیص داده شدند. به مدت یک ماه نیز پیگیری انجام شد.ابزارهای جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه کیفیت زندگی (جنسی) بود. پرسشنامه کیفیت زندگی جنسی مردان شامل 11 سئوال و پرسشنامه کیفیت زنان نیز شامل 18 سئوال بود. مداخله توانبخشی جنسی در بیمار دیالیزی مشتمل بر اجرای مدل مشاوره چهار مرحله ای (plissit)که شامل چهار مرحله 1- اجازه 2- اطلاعات محدود 3- پیشنهاد خاص 4- درمان ویژه می باشد . این مدل توسط آنون ارائه شد، مدل مداخله چهار سطحی آنون که از آن برای معرفی مدل پلسیت استفاده شده شامل :1- کمک به بیمار برای حفظ سلامت جنسی با دید مثبت به مسائل و رفتار جنسی 2- امکان لذت بردن بیمار از امور جنسی 3- فراهم کردن اطلاعاتی در مورد امکان تغییر در عملکرد جنسی 4- ارائه پیشنهادات محدود و در صورت نیاز فراهم کردن ارجاع های مناسب. همچنین از تشخیص های پرستاری و مداخلات پرستاری مربوط به هر تشخیص نیز استفاده شد.کیفیت زندگی جنسی در دو مرحله قبل،بعد از مداخله اندازه گیری شد واز طریق نرم افزار spss و با استفاده از روشهای آماری کای دو،من ویتنی،t مستقل، آنالیز کوواریانس و آنالیز واریانس با اندازه گیریهای تکراری مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. یافته ها : در تجزیه وتحلیل داده ها ، تفاوت معنی داری بین میانگین امتیاز کل کیفیت زندگی جنسی قبل از مداخله ،بین دو گروه آزمون و شاهد مشاهده نشد(05/0p> ).این در حالی است که بعد ازمداخله تفاوت معنی داری را درمیانگین کیفیت زندگی جنسی دیده شد. مقایسه میانگین نمرات کیفیت زندگی جنسی بیماران دیالیزی با استفاده از آزمون آماری تحلیل کوواریانس نشانگر آن است که مداخله اثر گذار بوده و باعث افزایش نمرات کیفیت زندگی جنسی گروه مداخله شده است (05/0p< ) نتیجه گیری: نتایج نشان داد اجرای توانبخشی جنسی در بهبود کیفیت زندگی (جنسی ) بیماران دیالیزی موثر می باشد، لذا به کار گیری این روش غیر دارویی وآموزشی می تواند مفید بوده و به عنوان یک روش موثر، جهت حل مشکلات جنسی بیماران دیالیزی و توانمندسازی آنان بکار گرفته شود.

هدف بررسی اثرات داروی جینکو بیلوبا (جینکوتیدی) بر روی بیماران مبتلا به اختلال اسکیزوفرنی از نظر تغییر نقایص شناختی در 5 حوزه توجه، زبان، حافظه بینایی، حافظه کوتاه مدت و استدلال. روش انجام کار 44 بیمار مرد مبتلا به اختلال اسکیزوفرنی (بر اساس dsm-iv-tr) بستری در بیمارستان روانپزشکی رازی که در یک ماه گذشته از نظر روانی در شرایط پایداری به سر می بردند و سابقه تشنج یا مشکلات جدی عصبی یا جسمی نداشتند به طور تصادفی به دو گروه 22 نفری تقسیم شدند. به یک گروه دارو و به گروه دوم دارونما به صورت دوسوکور تجویز گردید. در شروع مطالعه و هم چنین در پایان هفته 12 علایم بیماران توسط آزمون عصب- رفتاری وضعیت شناختی (ncse) مورد پایش قرار گرفته و نتایج به روش کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج این مطالعه نشان داد داروی جینکوبیلوبا اصولاً داروی نسبتاً بی خطری بوده و عوارضی مثل تهوع و ناراحتی معدی (13 درصد) که در برخی از بیماران مشاهده شد از نظر آماری بی ارزش می باشند هرچند منجر به قطع مصرف دارو در 2 نفر از آنها شد. اما دارو به طور معناداری تأثیر چشمگیر بر روی حافظه کوتاه مدت، استدلال و زیر حوزه درک زبان بیماران داشت. بحث بر اساس این مطالعه داروی جینکوبیلوبا دارویی نسبتاً بی خطر در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی بوده و اثرات مفیدی در بهبود بعضی از حوزه های نقایص شناختی این دسته از بیماران دارا می باشد. لذا به نظر می رسد مصرف وسیع تر آن در این بیماران در بهبود کلی نقایص شناختی و به دنبال آن عملکرد آنها مثمرثمر باشد.

با آنکه منشا بیماری آسم آلرژی و عفونت است ولی استرس های روانی نیز می تواند سبب بروز حملات آسمی شود. بسیاری از افراد ی که مبتلا به آسم هستند میگویند علت حملات آسمی در آنها ناشی از مشکلات روحی –روانی مانند اضطراب بوده است .آسم یک بیماری مزمن و عودکننده می باشد. سطوح بالای اضطراب در این بیماری با افزایش میزان بستری شدن و مرگ ومیر ارتباط دارد لذا هدف از این تحقیق استفاده از روش درمانی شناختی –رفتاری برای کنترل استرس در بیماران مبتلا به آسم می باشد این پژوهش یک مطالعه میدانی و نیمه آزمایشی است .جامعه آماری تمام بیماران مبتلا به آسم که جهت درمان به بیمارستان خاتم الانبیا مراجعه میکردند را در بر میگیرد . تعداد 50 نفر با روش نمونه گیری هدفمند در دوگروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند .8 جلسه رفتار درمانی شناختی فردی در گروه آزمایش در طی دوران مداخله انجام شد و تعداد حملات آسمی در پیش آزمون و پس آزمون مورد بررسی قرار گرفت . بعد از تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss v.16 نتایج نشان میدهد که تفاوت معناداری بین دو گروه آزمایش و کنترل درپس آزمون وجود دارد[0.001 >p و0.08=t] . این نتایج بیانگر انست که استفاده از روش رفتار درمانی شناختی در کنار درمان متعارف آسم می تواند در کاهش حملات آسمی موثر باشد. بهبود مدیریت فردی آسم بر پایه چند عامل رفتاری ازجمله پایش روزانه علائم و پایبندی به درمان است که تحت تاثیر کار آمدی فردی آسم [ase]میباشد. این موضوع بیانگر اعتماد فرد به توانایی خود در انجام رفتارهای ضروری مدیریت فردی برای علائم بیماری و پیشگیری از عود می باشد

زمینه و هدف. پژوهش های متعدد نشان دادند که داروهای ضدروانپریشی نسل دوم در بهبود نشانه های روانپریشی بیش از داروهای ضدروانپریشی نسل اول موثرند. از آنجا که تاکنون پژوهشی که این تأثیرات را در بین افراد روان پریش ناشی از آمفتامین در ایران بررسی نماید، صورت نگرفته است؛ این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی داروهای هالوپریدول و ریسپریدون در کنترل علائم روانپریشی ایجاد شده توسط آمفتامین انجام شد. مواد و روش ها. 44 نفر بیمار مبتلا به اختلال روانپریشی ناشی از آمفتامین (بر اساس dsm-iv-tr) بستری شده در مرکز روانپزشکی رازی به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب گردیدند. سپس آزمودنی ها به روش تصادفی به دو گروه 22 نفری تقسیم شدند، که به یک گروه داروی هالوپریدول (20-5 میلی گرم) و به گروه دیگر داروی ریسپریدون ( 8-2 میلی گرم) تجویز گردید. در آغاز مطالعه و همچنین پس از سپری شدن چهار هفته، علائم مثبت روانپریشی بیماران بر اساس مقیاس saps مورد بررسی قرار گرفتند. برای آزمون فرضیه پژوهش از آزمون آماری میانگین دو گروه مستقل برای نمرات افتراقی استفاده شد. یافته ها. بر اساس یافته های این مطالعه تجویز هر دو داروی هالوپریدول و ریسپریدون در بیماران روان پریش ناشی از آمفتامین، باعث کاهش علائم روانپریشی می شود که با توجه به نتایج آزمون میانگین دو گروه مستقل برای نمرات افتراقی، در دو گروه پژوهش، تفاوت معنادار آماری مشاهده نشد. نتیجه گیری. برتری ریسپریدون نسبت به هالوپریدول در بهبود نشانه های روانپریشی در این مطالعه تأیید نشد. بر اساس این پژوهش تفاوت این دو دارو می تواند با توجه به معیارهای دیگر نظیر عوارض جانبی، هزینه های درمانی و ... صورت گیرد.

دیرزمانی است که بحث سلامت افراد و شهروندان مورد توجه اندیشمندان و سیاستگذاران جوامع مختلف قرار گرفته است و حوزه های مختلف آن همواره به عنوان یکی از شاخص های اصلی توسعه مطرح بوده است. در این میان، زمان زیادی از مطرح شدن بُعد اجتماعی سلامت، به عنوان یکی از ابعاد اصلی آن (در کنار سلامت جسمی و روانی) نمی گذرد. سلامت اجتماعی به چگونگی عملکرد فرد در جامعه مربوط می گردد. هدف این پژوهش، بررسی میزان سلامت اجتماعی شهروندان شهر مشهد و شناخت برخی از عوامل تاثیرگذار بر آن می باشد. روش بررسی در این مطالعه، پیمایش و جامعه آماری مورد مطالعه، شهروندان بالای 18 سال مشهد می باشد. با استفاده از فرمول نمونه گیری کوکران، حجم نمونه 267 نفر تعیین گردید و با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای، به جمع آوری داده ها از 10 ناحیه مختلف شهر مشهد پرداخته شد. نتایج نشان می دهد که میزان سلامت اجتماعی شهروندان شهر مشهد به طرز معناداری بالاتر از حد متوسط است. همچنین تاثیر معنادار عواملی همچون سن، وضعیت تأهل، حمایت اجتماعی، شبکه اجتماعی، دینداری، اعتماد اجتماعی و احساس امنیت اجتماعی بر سلامت اجتماعی اثبات گردید. یافته های مربوط به تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که مهمترین متغیرهای تاثیر گذار بر سلامت اجتماعی به ترتیب عبارتند از احساس امنیت اجتماعی، اعتماد اجتماعی، حمایت اجتماعی و سن می باشد که این چهار متغیر، حدود 30 درصد تغییرات متغیر وابسته (سلامت اجتماعی) را تبیین می کنند.

مقایسه نگرش شاغلین حرف بهداشت روان درقیاس با سایر پرسنل بهداشتی نسبت به بیماریهای شدید روانپزشکی در بیمارستان های روانپزشکی و بیمارستان عمومی دارای بخش روانپزشکی و بیمارستان عمومی فاقد بخش روانپزشکی در این مطالعه پس از توزیع سیصد پرسشنامه فاصله اجتماعی وخطرناک بودن و بدست اوردن میانگین و واریانس برای هر مقیاس در هر بیمارستان بدست آمد. تعداد پرسنل بهداشتی 1457 نفر بود که حجم نمونه بدست امده در مجموع974 نفر بدست آمد.974 پرسشنامه در سه بیمارستان توزیع گردید.در این مطالعه از تحلیل واریانس یک راهه برای تحلیل اطلاعات استفاده شد. بهترین نگرش راشاغلین حرف بهداشتی در بیمارستان روانپزشکی نسبت به بیماریهای شدید روانپزشکی داشتندو شاغلین حرف بهداشتی در بیمارستان عمومی دارای بخش روانپزشکی نگرش بهتری نسبت به بیماریهای شدید روانپزشکی در قیاس با بیمارستان عمومی فاقد بخش روانپزشکی داشتند. شاغلین حرف بهدشت روان دیدگاه بهتری نسبت به بیماری های شدید روانپزشکی داشتند و بهترین نگرش مربوط به روانپزشکان و روانپرستاران بود. داشتن آگاهی از انگ بیماری های روانپزشکی و تماس بیشتر با بیماران روانپزشکی و سطح علمی بالاتر در بهبود نگرش شاغلین حرف بهداشتی موثر است. همچنین ایجاد بخش های اورژانس و بخش های بستری برای بیماران در کاهش انگ و تبعیض نسبت به بیماران روانپزشکی باید مد نظر قرار گیرد

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.