تاثیر نانو ذرات آلومینا بر روی مقاومت خوردگی پوشش های الکترولس نیکل- مس- فسفر در اسید سولفوریک 1 نرمال در دمای آزمایشگاه با استفاده از تکنیک های نویز الکتروشیمیایی، امپدانس الکتروشیمیایی و پلاریزاسیون مورد بررسی قرار گرفت. داده های تجربی حاصل از تکنیک نویز الکتروشیمیایی در دو حوزه زمانی و فرکانسی آنالیز شدند. به منظور بررسی کارایی تکنیک نویز الکتروشیمیایی درتعیین مقاومت خوردگی این پوشش ها، نتایج حاصل از این آنالیز ها با نتایج بدست آمده از روش های امپدانس و پلاریزاسیون مقایسه شدند. این مقایسه نشان داد که نتایج آنالیز در حوزه زمانی نسبت به نتایج آنالیز در حوزه فرکانسی مطابقت بیشتری با نتایج سایر روش ها دارد. نتایج حاکی از آن است که غلظت ppm 20 از نانو ذرات آلومینا غلظت بهینه در بهبود مقاومت خوردگی این پوشش هاست. همچنین تکنیک محاسبه مقاومت پیوسته نویز(cnrc) برای مطالعه تغییرات سرعت آبکاری در طول فرایند الکترولس معرفی شد. به منظور شناسایی نانو ذرات آلومینا و نیز مطالعه مورفولوژی و آنالیز عنصری پوشش ها روش های sem و edx بکار برده شد. تصاویر sem وجود تجمع هایی از نانو ذرات را در پوشش ها نشان می دهد که افزایش مقاومت خوردگی نسبت به پوشش های فاقد نانو ذرات احنمالا مربوط به این تجمع هاست. از بررسی تاثیر غلظت های مختلف نانو ذرات در سختی این پوشش ها می توان پی برد که غلظت ppm 20 غلظت بهینه است. همچنین مطالعه خوردگی برخی از این پوشش ها در حضور و در غیاب سورفکتانت نشان دهنده این است که مقاومت خوردگی در حضور سورفکتانت افزایش یافته است.