یکی از اهداف اصلی اطلاعات حسابداری، کمک به تصمیم گیری است. ادبیات حسابداری همواره بیانگر این بوده است که داده های حسابداری باید فرآیند تصمیم گیری را تسهیل نمایند. سود حسابداری به عنوان یکی از اجزای اصلی عملکرد مالی است که افشای اطلاعات مربوط به آن با هدف تسهیل درک عملکرد مالی یک دوره و کمک به استفاده کنندگان صورت های مالی به منظور تصمیم گیری در مورد میزان اتکا به نتایج دوره های قبل، جهت ارزیابی نتایج بالقوه دوره های آتی صورت می گیرد. کیفیت سود و میزان مربوط بودن آن به اهداف پیش بینی و ارزشگذاری، بستگی به میزان پایداری اجزای تشکیل دهنده آن دارد. اقلام غیرعملیاتی از جمله اجزایی از سود هستند که پایداری و محتوای اطلاعاتی آنها مورد اختلاف نظر و سوال است. در پژوهش حاضر سعی شده است تا به ارزیابی محتوای اطلاعاتی سود عملیاتی و اقلام غیرعملیاتی سود حسابداری در رابطه با قیمت، بازده و سود خالص دوره آتی پرداخته شود. بدین منظور نمونه ای 85 شرکتی از میان شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران انتخاب شده و در قلمرو زمانی سال 1377 الی 1386 مورد مطالعه قرار گرفته است. در این پژوهش دو نوع از مدل های ارزشگذاری بسیار رایج برای بررسی محتوای اطلاعاتی سود حسابداری به نام های مدل قیمت و مدل بازده استفاده شده است که هر دوی این مدل ها از مدل خطی اطلاعات (اولسون، 1995) نشأت می گیرند. علاوه بر این، به منظور ارزیابی نقش سود عملیاتی و اقلام غیرعملیاتی در پیش بینی سود خالص قبل از مالیات دوره آتی از مدل پیش بینی سود خالص دوره آتی نیز بهره گرفته شده است. نتایج حاصل از پژوهش حاضر در رابطه با مدل قیمت و مدل پیش بینی سود خالص، حاکی از وجود ارتباط قوی میان سود عملیاتی و اقلام غیرعملیاتی با قیمت سهام و سود خالص قبل از مالیات دوره آتی است، در حالیکه نتایج حاصل از مدل بازده در باره ارتباط مابین سود عملیاتی و اقلام غیرعملیاتی با بازده سهام، بسیار مبهم است.