در کشور ما ، ایران ، موفقیت در یادگیری زبان خارجی با توجه به توانش زبانی گویندگان اصلی زبان تعریف می شود. در حقیقت ، مفاهیم " بهترین " و " کاملترین " در سیستم آموزشی ما وجود داشته و ارزش محسوب می شوند. چنین تمایلات کمال گرایانه ای در میان زبان آموزان و معلمان زبان ممکن است اثرات سوئی بر موفقیت در یادگیری زبان خارجی داشته باشد. بنابراین نیاز به بررسی مسئله کمال گرایی در زمینه زبان آموزی ویادگیری آن در کشور ما وجود دارد. در این مطالعه ، نقش کمال گرایی زبان آموزان در موفقیت آنان در یادگیری زبان خارجی ، تحصیلات دانشگاهی و اضطراب زبان آموزان مورد بررسی قرار گرفت. یک نمونه 300 نفری از دانشجویان سال سوم و چهارم زبان انگلیسی در دانشگاههای مشهد به دو پرسشنامه کمال گرایی اهواز ( 1380 ) و اضطراب اشپیل برگر (1983) پاسخ دادند. نمرات چهار مهارت خواندن ، گفت و شنود ، و نوشتن آنان نیز از طریق پرسشنامه ها اخذ گردید. نتایج تحلیل همبستگی نشان داد که یک ارتباط معنادار منفی میان سه مهارت خواندن ، گفت و شنود ، معدل کل زبان آموزان و میزان کمال گرایی آنان وجود دارد . نتایج این تحقیق فرضیه پژوهشگر مبنی بر ارتباط میان سن ، جنس و کمال گرایی را تأیید نکرد. تجزیه و تحلیل بیشتر داده ها نیز انجام شد. بدین منظور دانشجویان براساس نمرات چهار مهارت زبان انگلیسی و معدل کل به دو گروه موفق و ناموفق تقسیم شدند. سپس میزان کمال گرایی گروه های موفق و ناموفق مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج این قسمت یافته های تحلیل همبستگی را ( بجز در مورد معدل کل ) تأیید نمود. در مجموع ، یافته های این پژوهش نشان داد که نوعی همبستگی میان تمایلات کمال گرایانه زبان آموزان و موفقیت پایین در تحصیلات دانشگاهی و همچنین چهار مهارت زبان انگلیسی وجود دارد. با توجه به این یافته ها به نتایج ضمنی ذیل برای سیستم آموزشی و برای زبان آموزان و معلمان زبان می توان اشاره کرد. سیستم آموزشی ما نیاز به نوعی رویکرد آموزشی ساخت گرایانه دارد که در آن تمایلات کمال گرایانه وجود ندارد. زبان آموزان ما باید بیاموزند که در یادگیری زبان خارجی اهداف واقعی برای خود تعیین کنند و از اهداف ایده آل گرایانه و دست نیافتنی بپرهیزند. در نهایت معلمان زبان باید نسبت به مسئله کمال گرایی به عنوان یک مشکل آموزشی حساس و آگاه شوند و از ایجاد چنین تمایلاتی در زبان آموزان خود بپرهیزند .