چکیده هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی رابطه خودکارآمدی هیجانی با موفقیت تحصیلی در دانشجویان دانشگاه سمنان می باشد. شرکت کنندگان 360 نفر از دانشجویان دانشکده های فنی و مهندسی، علوم انسانی و هنر بودند که با روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی انتخاب شدند. خودکارآمدی هیجانی(eses) دانشجویان با مقیاس خودکارآمدی شات (2008) اندازه گیری شد و معدل کل دانشجویان به عنوان شاخص موفقیت تحصیلی در نظر گرفته شد. خودکارآمدی هیجانی دارای چهار شاخص (شناسایی، درک، تنظیم و تسهیل) است که به عنوان متغیرهای پیش بین برای پیش بینی متغیر وابسته موفقیت تحصیلی بررسی شدند. یافته های پژوهش نشان دادکه بین خودکارآمدی و موفقیت تحصیلی دانشجویان ارتباط مثبت معنادار وجود دارد و از بین شاخص های خودکارآمدی هیجانی متغیر تسهیل قادر به پیش بینی موفقیت تحصیلی دانشجویان می باشد. نتایج تحلیل رگرسیون برای نقش تعدیل کنندگی رشته تحصیلی و جنسیت نشان داد که رشته تحصیلی و جنسیت در تعامل با تسهیل قادر به تعدیل رابطه متغیر تسهیل با موفقیت تحصیلی نمی باشند. نتایج پژوهش نشان داد که متغیر تسهیل یک عامل پیش بینی کننده مطمئن برای موفقیت تحصیلی است.