این پایان نامه با موضوع بدبینی درآثار ایلیا ابوماضی بر اساس رویکرد نیهیلیستی با روش مطالعه ی کتاب خانه ای و با استفاده از منابع اصیل از جمله دیوان ابوماضی در صدد بیان نمودهای نیهیلیستی در اندیشه های ابوماضی است. نیهیلیسم یا نیست انگاری همواره یکی از دغدغه های فکری انسان بوده است.نیست انگاری تاریخی از فجایع بشر،مصیبت ها، ناکامی ها، شکست های انسان در برابر حیات در طول تاریخ است.نیهیلیسم وضعیت روان شناختی و معرفت شناختی انسان را نشان می دهد که در آن معنای زندگی و هستی از دست می رود و شرایطی اضطراب-آفرین و یأس آور بر انسان حاکم می شود.یکی از جنبه های نیهیلیسم تفکر در مسایل هستی است که اندیشه-بسیاری از شاعران و فیلسوفان را به خود مشغول کرده است. یکی از آنان ایلیا ابوماضی از شاعران عربی مهجر می-باشدکه در ارتباط با تفکرات وی بحث هایی در کتب و مقالات به عمل آمده است که به جنبه های ادبی و شعری آن توجه کرده اند.اما آنچه در این نوشتار مورد نظر است نیهیلیست بودن ابوماضی است ونیز اینکه چه عواملی او را به سمت نیهیلیسم سوق داده است و مولفه های نیهیلیستی او در اشعارش کدامند.آنچه که از بررسی آثار وی به-دست آمده نشان می دهد عواملی چون اوضاع نابسامان سیاسی ، اقتصادی و اجتماعی و فقر و استبداد امپراطوری عثمانی و آشنایی با دو فلسفه ی بدبینی شرقی و نیهیلیسم غربی و ارتباط با شاعرانی چون جبران و نعیمه سبب شده که به سمت نیست انگاری سوق پیدا کند و در دیوان خود مرگ، وجود، جبر، و تناسخ و... را از دیدگاه نیهیلیسم مورد توجه قرار دهد.