نام پژوهشگر: روشن رضایی رنجبر سرداری

بررسی اثرات نانوذرات نقره بر روی بافت های ریه، کلیه، طحال و کبد و پارامترهای اسیدهای صفراوی و اوره خون در موش صحرائی
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه پیام نور - دانشگاه پیام نور استان تهران - دانشکده علوم پایه 1389
  روشن رضایی رنجبر سرداری   سیما نصری

مقدمه: نانوتکنولوژی به فناوری نانو اطلاق می شود. که ابعادی در حدود 1 تا 100 نانومترمی باشد . نانو مواد ویژگی هایی دارند که در مقایسه با مواد شیمیایی با ترکیب مشابه اما درشت تر، اثر سمی بیشتری دارند. در آزمایش های مقایسه ای ترکیب، شکل و سایزهای مختلف نانو نقره نشان داده شده است که اثرات توکسیکی متفاوت دارند. افزایش تقسیمات سلولی ، استرس اکسیداتیو وآپوپتوزیز یا مرگ سلولی با اثرات سمی نانو نقره در ارتباط است. بنابراین هدف این مطالعه بررسی اثرات نانو ذره نقره بر بافتهای کبد، طحال، ریه وکلیه می باشد. روش کار: در این مطالعه تجربی 50 سر موش صحرایی نر بالغ از نژاد ویستار(5گروه ده تایی) در قالب گروههای تجربی و کنترل مورد بررسی قرار گرفتند.و نانو ذره نقره 70 نانومتر با مقادیر 25/0-5/0-1و2میلی گرم بر کیلو گرم به صورت دهانی به مدت 15 روز دریافت کردند.در پایان روز پانزدهم از سینوس اوربیتال گوشه داخلی چشم رات ها خونگیری به عمل آمدو سطوح اسیدهای صفراوی و اوره خون به وسیله ی اتوانالیزور اندازه گیری وآنالیز مفاهیم آماری تفاوت بین گروههای آزمایش شده و گروههای کنترل، به روش واریانس یکطرفه وتست تکمیلی tukey با نرم افزار spss16.0. مورد بررسی قرار گرفت. برای بررسی تغییرات پاتولوژی موش های هر گروه پس از 15 روز اندامهایی مثل ریه، کبد، کلیه، طحال در آورده شده این اندام ها برای آزمایشات بعدی هیستوپاتولوژی نگهداری و به روش(h&e ) رنگ آمیزی شده و پس از قرار گیری بر روی لام با میکروسکوپ نوری اینورت مشاهده گردید. نتیجه: به طور کلی می توان گفت که اثر نانو ذره نقره برروی هر یک از بافتهای کبد،طحال کلیه ریه که در این بررسی مورد مطالعه قرار گرفتند قابل ملاحظه بود و تغییرهای حاصله نشانگر آسیب های سلولی و بافتی می باشد. اثر حاصله به علت افزایش رادیکال های آزاد و تحریک استرس اکسیداتیو است و همچنین شاخصهای بیو شیمیایی اوره و اسیدهای صفراوی نیز افزایش یافته بود. نتیجه گیری: بررسی های پاتولوژیکی نشان داد که بافت های مذکور خونریزیری، نکروز و آپوپتوز مشاهده گردید و در آزمایشات بیوشیمیایی اوره و اسیدهای صفراوی افزایش معنی داری داشته است.