فرش دستباف ایران علاوه بر اینکه سهم بزرگی در اقتصاد ملی و صادرات غیر نفتی دارد ، جلوه ای از فرهنگ و هنر ایران زمین است ولی این هنر – صنعت هم اکنون با مشکلات زیادی روبرو است . مهمترین مشکل فرش در سالیان اخیر سوء استفاده کشورهای رقیب ایران همچون هند و چین و پاکستان از شهرت فرش ایران به عنوان نشانه جغرافیایی است . با بررسی اسناد بین المللی در این ارتباط و با عنایت به عضویت ایران در برخی از آنها ، کشورمان باید به سرعت نشانه های جغرافیایی را از طریق سیستم لیسبون به ثبت برساند و پس از آن ، با عنایت به این که ایران عضو کنوانسیون پاریس و موافقت نامه مادرید در خصوص جلوگیری از نصب نشانه های منبع جعلی و گمراه کننده بر کالا است ، نسبت به پیگیری حقوق اقدام کند . همچنین با ثبت علائم تأییدی فرش های ایران می توان از طریق موافقت نامه مادرید درباره ثبت بین المللی علائم و پروتکل آن که کشورمان عضو این دو سند است ، نسبت به حمایت از فرشهای دستباف ایران اقدام نمود. انعقاد قراردادهای دو جانبه با کشورهای صادرکننده و مصرف کننده فرش، راه حل دیگری است که می تواند راهگشا باشد . ولی برای اینکه جمهوری اسلامی ایران بتواند نسبت به حفظ و پیگیری حقوق خود در ارتباط با فرش دستباف اقدام لازم و موثر انجام دهد ، پیوستن به سازمان تجارت جهانی و به تبع آن اجرای موافقت نامه تریپس در خصوص این مورد می تواند کارساز باشد ، در اینصورت با توجه به ضمانت اجراهای قوی موافقت نامه تریپس شاهد حمایت روز افزون از فرش دستباف خواهیم بود . کلمات کلیدی : فرش دستباف ایران ، نشانه جغرافیایی ، کنوانسیون پاریس ، موافقت نامه مادرید و پروتکل آن ، موافقت نامه مادرید در خصوص نشانه های منبع ،موافقت نامه لیسبون ، موافقت نامه تریپس ،