با توجه به تکثیر غیر جنسی و وارداتی بودن ارقام سیب زمینی(solanum tuberosum)، یکی از مشکلات پیش روی اصلاح سیب زمینی در کشور فقدان تنوع ژنتیکی و محدود بودن تنوع ژنتیکی این محصول می باشد. از چندین سال قبل در گروه باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز تلاش هایی در جهت اصلاح ژرم پلاسم این محصول استراتژیک شروع شده است که برخی از آنها بر پایه دورگ های بین دو زیر گونه توبرزوم و آندیژنا می باشند. به منظور بررسی امکان دستیابی به کلون های امید بخش و استفاده از آنها به عنوان غده های بذری و یا ایجاد ارقام جدید، آزمایشی با استفاده از 44 کلون نسل اول حاصل از نتاج سه تلاقی پیکاسو × آندیژنا، مورن × آندیژنا و پیکاسو × مورن به همراه ارقام شاهد آگریا، ورنا و ساتینا با استفاده از طرح حجیم شده در چهار تکرار اجرا شد. با توجه به مقایسه میانگین داده ها کلون های 4pm (7/760 گرم در بوته)، 9ma (7/683 گرم در بوته)، 13pm (7/670 گرم در بوته)، 25pm (666 گرم در بوته )، 30pm (3/665 گرم در بوته) و 26pa (646 گرم در بوته)، عملکرد بالاتر از ارقام شاهد داشتند. ولی با ارقام شاهد اختلاف معنی داری نداشتند و از نظر درصد ماده خشک کلون های 30pm (03/20)، 5pa (08/19)، 10pm (31/18)، 15ma (02/18)، 23pa (93/17)، 16pm (59/17)، 17pa (58/17)، 25pm (3/17)، 36pm (15/17) و 31pa (13/17) دارای ماده خشک بالاتر از ارقام شاهد بودند ولی با ارقام شاهد اختلاف معنی داری نداشتند.