این پایان نامه، با ترکیب دو الگوی مطرح شده در در زمینه سرمایه گذاری مسکن و سبد دارایی و با استفاده از روش خود توضیح با وقفه های توزیعی (ardl)، برای تحلیل هم تجمعی، به بررسی تأثیر برخی از عوامل موثر بر سرمایه گذاری مسکن ایران طی دوره 1385:4-1375:3 پرداخته است. این عوامل را می توان در دو گروه دسته بندی کرد. گروه اول، متغیرهای اقتصادی موثر بر سرمایه گذاری مسکن است که مشتمل بر شاخص قیمت مسکن، حجم نقدینگی، درآمد خانوار و هزینه ساخت و ساز است. انتظار بر این است سرمایه گذاری مسکن با افزایش سه متغیر شاخص قیمت مسکن، حجم نقدینگی و درآمد خانوار، افزایش و با افزایش هزینه ساخت و ساز کاهش یابد. گروه دوم نیز دارایی های رقیب مسکن است که بنا به فرض، افزایش قیمت آن ها منجر به کاهش سرمایه گذاری مسکن خواهد شد. داراییهای رقیب مسکن در این تحقیق، سهام، ارز، سپرده بانکی و سکه طلا در نظر گرفته شده است. نتایج حاکی از آن است که ، در کوتاه مدت، ضرایب متغیرهای شاخص قیمت مسکن، درآمد خانوار، نرخ ارز و متغیر مجازی فصل تابستان معنادار و مثبت بوده اما ضرایب متغیرهای هزینه ساخت و ساز، شاخص قیمت سهام و متغیر مجازی فصل پاییز معنادار و منفی بوده است. در بلندمدت نیز متغیرهای الگو ضرایبی مشابه ضرایب کوتاه مدت داشته اند با این تفاوت که حجم نقدینگی نیز با ضریب مثبت و با معنی به آن ها اضافه گشته است. این در حالی است که متغیرهای قیمت سکه و نرخ سود سپرده بانکی در کوتاه مدت و بلند مدت، معنادار نبوده اند