در این تحقیق، میزان مشارکت اجتماعی، فرهنگی دبیران راهنمایی شهر مشهد، از طریق پژوهش کمی و پیمایشی ( تهیه پرسشنامه از 220 نفر دبیر راهنمایی ) با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای، بررسی شده است. در چهارچوب نظری، از نظریه های کنش اجتماعی پارسنز، انسجام اجتماعی دورکیم، و نظریه های هانتینگتون، لرنر، اینکلس، لیپست، اینگلهارت و وینر بهره گرفته شده است. بر اساس یافته های تحقیق، میزان مشارکت اجتماعی، فرهنگی در بازه (5- 1)، معادل 64/3 بوده که در حد متوسط روبه بالا است. نتایج حاصل از آزمون دومتغیره نشان از معناداربودن ارتباط متغیرهای جنس، محل تولد، وضعیت تاهل و رشته تدریس با مشارکت اجتماعی- فرهنگی داشته است. هم چنین بر اساس نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه، متغیرهای خردگرایی، انسجام اجتماعی، دسترسی به رسانه ها، اکتساب گرایی، دینداری، فرآیند یاددهی با مشارکت اجتماعی، فرهنگی رابطه مستقیم و معنادار دارند و این در حالی است که بر اساس تحلیل مسیر، متغیرهای فعال گرایی و عام گرایی بر مشارکت اجتماعی، فرهنگی دارای تاثیری غیرمستقیم می باشند.