نام پژوهشگر: الهه عبداللهی

سنتز و شناسایی پلی(اتر-یورتان )های جدید بر پایه l- لوسین انیدرید با قابلیت هیدرولیز و بررسی امکان انجام واکنشها در محیط مایعات یونی
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه اصفهان - دانشکده علوم 1388
  الهه عبداللهی   فاطمه رفیع منزلت

در این پروژه ابتدا مونومر l-لوسین انیدرید (laa) به روش های متداول و سبز تهیه شد. سپس یکسری پلی (آمید- اتر- اوره- یورتان) های (paeuu) فعال نوری جدید بر پایه laa و 4 ، 4- متیلن - بیس (4- فنیل ایزوسیانات) (mdi) و پلی اتیلن گلیکول (peg) سنتز و شناسایی شدند و اثر برخی متغیرهای واکنش و عوامل ساختاری بر ویژگی های فیزیکی آنها مورد مطالعه قرار گرفت. در ابتدا مونومر laa از واکنش حلقه زایی اسیدآمینه l- لوسین (ll) به روش گرمادهی معمولی در حمام روغن و همچنین تحت اشعه ریزموج در حلال اتیلن گلیکول (eg) و یا یکسری مایعات یونی مذاب از نوع نمکهای آمونیوم چهارتایی سنتز و اثر نوع حلال, زمان واکنش و نسبت حلال به ll بر بازده محصول بررسی شد. روش های ft-ir, تجزیه عنصری chn و آنالیزهای گرمایی tga و dsc برای شناسایی و مطالعه آنها استفاده شد. در مرحله بعد paeuu ها بر پایه peg400، به روش دو مرحله ای از طریق پلیمر شدن افزایشی, در انواع حلالهای nmp، dmf، وdmac با درصدهای مختلف ازlicl ، در حضور انواع کاتالیزورهای آمینی و آلی فلزی و در غیاب کاتالیزور تحت گرمادهی معمولی در حمام روغن سنتز شد, و سپس شرایط بهینه از نظر حلال و کاتالیزور برای سنتز paeuu بر پایه pegهای با وزن های مولکولی 600, 1000 و 2000 تکرار شد. پلیمرهای حاصل دارای ویسکوزیته dl/g 8/1-4/0 بودند. سپس اثر ورود جزء ساختاری جدید laa در زنجیر پلیمری و نوع پلی ال (طول فاز نرم) بر ویژگیهای فیزیکی مانند ویسکوزیته, میزان جدایی فاز, درصد بلورینگی و مقاومت گرمایی و میزان تخریب پذیری هیدرولیتیک پلیمرها مورد بررسی قرار گرفت (روش 1). سنتز paeuu از طریق پلیمر شدن افزایشی peg400 با mdi و مونومر laa تحت تابش ریز موج در حضور مایعات یونی دمای اتاق ایمیدازولیوم دار و مایعات یونی مذاب از نوع نمک های آمونیوم چهارتایی بررسی شد و اثر نوع مایع یونی بر بازده واکنش و ویژگیهای فیزیکی مانند ویسکوزیته و مقاومت گرمایی در توان و زمان تابش دهی بهینه, بررسی شد (روش 2). ویسکوزیته پلیمرهای حاصل در محدوده dl/g27/1-1/0 بود. کلیه پلیمرها به روشهای طیف سنجی ft-ir و 1h-nmr شناسایی شده و آنالیزگرمایی آنها به کمک روشهای tga و dsc انجام شد. میزان تخریب پذیری هیدرولیتیک پلیمرها در محیط آبی و محلول آبی اسیدی با غلظت های مختلف مطالعه شد. به منظور بررسی میزان تخریب پذیری پلیمرها سنجش هایی نظیر: افت وزن با زمان، اندازه گیری افت ویسکوزیته با زمان، مشاهده تغییرات ظاهری با زمان، و مطالعه سطح به وسیله sem, آنالیزهای ftir, xrd, و بررسی رفتارگرمایی پلیمرها قبل و بعد از غوطه وری در محیط هیدرولیتیک به عمل آمد.