این تحقیق در دریاچه سد حنّا (در محدوده طول جغرافیای 51 درجه و 48 دقیقه تا 53 درجه و16 دقیقه شرقی و عرض جغرافیای 31 درجه و 12 دقیقه تا 32 درجه و 16 دقیقه شمالی) در حدود 8 کیلومتری شمال غربی شهر حنّا به فاصله 30 کیلومتری شهرستان سمیرم و 190 کیلومتری جنوب شرق شهر اصفهان به منظور بررسی جامعه پرندگان آبزی و کنار آبزی این دریاچه جهت معرفی منطقه به عنوان یکی از سایت های مناطق مهم پرندگان(important bird area) و مطلوبیت زیستگاه آن در نقاط مختلف برای پرندگان آبزی و نحوه مدیریت مورد مطالعه قرار گرفت. در فصول پاییز و زمستان وبهار طی 3 بار مراجعه در هر فصل به این دریاچه ضمن شمارش و آمارگیری از پرندگان آبزی مهاجر ترکیب و نوع گونه ها مشخص شد. بطور کلی بررسی شاخص های تنوع گونه ای نشان داد که غنای گونه ای مارگالف و منهنیک و تنوع گونه ای شانون-وینر و سیمسون در فروردین ماه بیشترین و در بهمن ماه کمترین مقدار را داشت. در این پژوهش مشخص شد که دریاچه سد حنّا از 9 معیار سازمان بین المللی پرندگان برای معرفی این منطقه به عنوان یکی از سایت های" منطقه مهم پرندگان" حائز 5 معیار a1، a3، b1i، b1iii، b2 می باشد. همچنین با بررسی فاکتور های مطلوبیت زیستگاه این دریاچه تعیین شد که منطقه شرق و جنوب شرقی آن دارای بالاترین مطلوبیت جهت پرندگان آبزی وکنار آبزی می باشد.

چکیده ندارد.

این تحقیق به منظور مطالعه بوم شناختی دامگاه فریدونکنار (تنها زیستگاه زمستان گذرانی درنای سیبری در ایران) و ارزیابی مقدماتی سه دامگاه فریدونکنار، ازباران و سرخرود و مقایسه آنها توسط رویه ارزیابی زیستگاه ‏‎hep‎‏ در طی سالهای 81-1379 انجام گرفته است. در این تحقیق همچنین ، رفتارهای تغذیه ای ، استراحت و قلمرو طلبی درناهای سیبری طی بازدیدها و مشاهدات مکرر، مورد مطالعه قرار گرفته است. نتایج این مشاهدات نشان می دهد که در زمستان 1380 ، تنها سه قطعه درنای سیبری به منطقه فریدونکنار مهاجرت نمودند که دو قطعه بصورت جفت در دامگاه فریدونکنار و یک درنای منفرد در دامگاه سرخرود مستقر گردیدند. نتایج این مطالعه بیان می دارد که دامگاه فریدونکنار به دلیل داشتن واحد زیستگاهی بزرگتر ، هم به واسطه داشتن نمایه مطلوبیت زیستگاه بزرگتر و هم به لحاظ داشتن مساحت بیشتر، زیستگاهی مناسب تر نسبت دو دامگاه ازباران و سرخرود محسوب می گردد.