در این تحقیق برخی از پارامترهای موثر در شکستن گردو تحت دو نوع بار شبه استاتیک و ضربه ای مورد مطالعه قرار گرفت. به علت فقدان رقم مشخص گردو در ایران، آزمایش ها بر روی ژنوتیپ های موجود گردو انجام پذیرفت. بدین منظور سه ژنوتیپ مختلف از گردوهای باغ های شهرستان آذرشهر انتخاب و کل محصول تولیدی این ژنوتیپ ها در سال 1388 جمع آوری شدند. گردوهای هر ژنوتیپ بعد از تعیین ابعاد، بر اساس قطر متوسط هندسی به سه دسته تقسیم شدند. سپس نمونه های موجود در هر دسته، در دو گروه مساوی گروه بندی شدند. یک گروه از گردوها برای انجام آزمون های فشار و گروه دیگر برای انجام آزمون های ضربه انتخاب شدند. آزمون های فشار به صورت فاکتوریل بر مبنای طرح کاملا تصادفی با 5 فاکتور در 9 تکرار برای ژنوتیپ های a و b و 5 تکرار برای ژنوتیپ c انجام شد. برای آزمون های ضربه آزمایش به صورت فاکتوریل با 5 فاکتور در قالب طرح کاملا تصادفی با 5 تکرار در نظر گرفته شد. فاکتورهای ژنوتیپ، رطوبت، قطر متوسط هندسی ، راستای اعمال نیرو در سه سطح برای هر دو آزمون و سرعت بارگذاری (سه سطح) فقط در آزمون فشار و فاکتور ارتفاع سقوط وزنه (5 سطح) در آزمون ضربه در نظر گرفته شد. در طی آزمون فشار، نیروی مورد نیاز، تغییرشکل مخصوص و انرژی موردنیاز برای شکستن اندازه گیری شدند. ارزیابی شکستن گردو در هر دو آزمون با استفاده از معیارهای تعریف شده انجام شد و کیفیت مغز استخراجی بدست آمد. در آزمون فشار نتایج نشان داد که در حالت کلی با افزایش محتوای رطوبتی، نیروی مورد نیاز کاهش و تغییرشکل مخصوص افزایش می یابد.مقادیر انرژی و تعییرشکل مخصوص وابستگی بیشتری به ژنوتیپ داشتند. سرعت بارگذاری اثر معنی داری روی نیرو، تغییرشکل مخصوص و انرژی نداشت. در هر دو آزمون، افزایش اندازه گردو و محتوای رطوبتی، درصد مغزهای شکسته را کاهش و درصد مغزهای سالم و درجه کیفیت مغزهای شکسته را افزایش داد. در آزمون ضربه، با افزایش ارتفاع سقوط وزنه، درصد مغزهای سالم و شکسته افزایش یافتند. همچنین در این آزمون کمترین درصد مغزهای شکسته، بیشترین درصد مغز سالم و همچنین بیشترین درصد kls (گردوهایی که مغز گردو داخل پوسته باشد و حداقل یک ششم پوسته جدا شده باشد) در راستای y مشاهده شد.