از گروه شمع در زیر پی های گسترده برای کاهش نشستهای کلی و تفاضلی استفاده می گردد. نشست های تفاضلی تأثیر منفی زیادی روی سازه متکی بر پی دارند و باید مقدار آن کنترل شود و به مقدار مجاز محدود گردد. مثلأ باعث به وجود آمدن ممان های بیشتر در پی گسترده متکی بر شمع می شود و بایستی پی با ابعاد بزرگتر طرح شود . عواملی مانند شرایط بارگذاری ، شکل پی گسترده و صلبیت نسبی رادیه در نشستهای رادیه تأثیر دارند و برای طراحی بهینه بایستی تمام عوامل فوق به صورت همزمان بررسی گردد . در این پژوهش ابتدا به بررسی صحت مدلسازیهای انجام گرفته و مقایسه نتایج آزمایش بارگذاری واقعی و مدل عددی پرداخته شده است و در ادامه چون المان سطح تماس بین شمع و خاک اطراف در آنالیز عددی بسیار تأثیرگذار می باشد در این پژوهش ابتدا المان سطح تماسی بین خاک و شمع و مقایسه آنها بررسی می شود . همچنین به بررسی نشستهای کلی و تفاضلی رادیه با ابعاد بزرگ تحت آرایش شمعها ? حالات بارگذاری مختلف و ضخامت های مختلف رادیه پرداخته شده است و ملاحظه گردیده است که مهمترین عامل در میزان نشست تفاضلی صلبیت نسبی رادیه و حالات بارگذاری است. سپس به مقوله آرایش بهینه گروه شمع برای مینیمم کردن نشست تفاضلی رادیه همراه چهار تا مثال پرداخته شده است و در این چهار مثال ملاحظه می شود که با آرایش بهینه میزان نشست تفاضلی رادیه به شدت کاسته می شود و حتی وقتی بار یکنواخت باشد رادیه به صورت صلب نشست می کند .