وجود بقایای گیاهی بر سطح خاک می¬تواند اثرات معنی¬داری بر رفتار و فعالیت علف¬کش داشته باشد. بدین منظور، آزمایشی در سال زراعی 1387 به¬صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک¬های کامل تصادفی با سه تکرار و دو فاکتور مقادیر مختلف پسماند سطحی گندم (صفر،1250، 2500 و 3750) کیلوگرم در هکتار و غلظت¬های مختلف علف¬کش تریفلورالین (ec %48) که شامل دوز متعارف ( 1200گرم ماده مؤثره در هکتار)، دوز کاهش یافته (720 گرم ماده مؤثره در هکتار) و دوز افزایشی (1680 گرم ماده مؤثره در هکتار) به همراه شاهد (بدون مصرف علف¬کش) در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند واقع در عرض جغرافیایی 56َ و ◦32 و ارتفاع 1480متر از سطح دریا انجام شد. به¬طور کلی، نتایج نشان داد که با افزایش مقادیر مختلف پسماند گندم و همچنین غلظت¬های تریفلورالین صفات تراکم، ارتفاع، شاخص سطح برگ و وزن خشک علف¬های¬هرز اُزمک، تاج¬خروس ریشه قرمز، سلمه¬تره و سایر گونه¬های علف¬هرز (بذرالبنج، خرفه و آفتاب¬پرست) در طول فصل رشد نسبت به شاهد کاهش یافت ولی تراکم و وزن خشک خارشتر تحت تأثیر فاکتورهای مورد بررسی و اثرات متقابل آن¬ها قرار نگرفت. همچنین، اثر هم¬افزایی بین غلظت¬های مختلف تریفلورالین در سطح پسماند 1250 و دوز متعارف با مقدار بقایای 2500 کیلوگرم در هکتار در کاهش تراکم و وزن خشک علف¬های¬هرز دیده شد و مقدار پسماند 3750 کیلوگرم در هکتار کاهش کارایی علف¬کش را به¬دنبال داشت. مقدار بقایای 2500 کیلوگرم در هکتار باعث بهبود ویژگی¬های رشدی و رقابتی آفتابگردان در طول فصل رشد و همچنین، در زمان برداشت افزایش معنی¬داری بر صفات قطر طبق، درصد روغن، عملکرد و اجزای عملکرد آفتابگردان به استثناء شاخص برداشت شده بود؛ این¬ در حالی¬است¬که، در مقدار بقایای 3750 کیلوگرم در هکتار شاخص¬های اندازه¬گیری شده کاهش یافته بود. با این وجود کاربرد غلظت¬های مختلف علف-کش با مقدار بقایای 2500 کیلوگرم در هکتار تأثیری در بهبود ویژگی¬های رشدی آفتابگردان در طول فصل رشد نداشت ولی در زمان برداشت بیشترین عملکرد دانه در دوز متعارف علف¬کش و مقدار پسماند 2500 کیلوگرم در هکتار دیده شد.