پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (فرم کوتاه) از جمله پرکاربردترین ابزارهای اندازه گیری کیفیت زندگی می باشد. برخی مطالعات بین فرهنگی نشان داده است که در خرده مقیاس رضایت مندی در روابط اجتماعی تفاوت های قابل توجهی بین گروههای مورد مقایسه وجود دارد از جمله مهمترین دلایل این موضوع به تعداد اندک سوالات( 3 سوال) و نیز بار فرهنگی که سوال بیست یک این پرسشنامه داراست، می توان اشاره داشت. هدف ازپژوهش حاضر بکارگیری سیستم های فازی از روی داده های منتج از اجرای پرسشنامه مذکور و بهینه سازی آزمون در شرایط اجرا بر روی آزمودنی های ایرانی می باشد. به منظورطراحی سیستم فازی پژوهش مبتنی بر روش جدول جستجو (ونگ-مندل)، پرسشنامه whoqol-bref برروی نمونه ای90 نفری (شامل: 30 نفر سوئدی ساکنان کشور سوئد، 30 نفرایرانی ساکن کشور سوئد، 30 نفر ایرانی ساکن ایران) اجرا شد. سپس با استفاده از سیستم فازی طراحی شده، با هدف بهینه سازی سوالات آزمون برای جامعه آماری ایرانی اقدام به حذف یکی از این سوالات نموده و پرسشنامه برروی نمونه 50 نفرآزمودنی های ایرانی اجرا می شود. نتایج حاصل از دو روش سنتی و فازی، با اجرای پرسشنامه با تعداد سوالات کمتر از حد استاندارد جهانی آن و برآورد ناشی از سیستم فازی مورد تحلیل و مقایسه قرار می گیرد.

در سال های اخیر علاقه زیادی به بررسی تأثیر نابرابری درآمد بر رشد اقتصادی از سوی محققان نشان داده شده است، در این راستا توجه به متغیر درجه باز بودن تجاری و تأثیر آن بر رشد و نابرابری درآمد باعث اهمیت بررسی این متغیرها بر رشد اقتصادی شده است. هدف این مطالعه بررسی تأثیر نابرابری درآمد بر رشداقتصادی و بررسی تأثیر درجه باز بودن تجاری بر این رابطه طی دوره 1347-1383 است. برای این منظور از روش اقتصاد سنجی خود رگرسیون با وقفه های توزیع شونده (ardl) استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که نابرابری درآمد در بلندمدت دارای تأثیر منفی و معنی دار بر رشداقتصادی ایران می باشد و افزایش درجه باز بودن تجاری باعث کاهش اثر منفی نابرابری درآمد بر رشداقتصادی ایران می شود. از دیگر نتایج تحقیق حاضر می توان به ارتباط مثبت بین سرمایه انسانی و سرمایه گذاری و رابطه مبادله بازرگانی با رشداقتصادی اشاره نمود. بررسی استحکام نتایج درستی نتایج فوق را تأیید می کند، بررسی آزمون پایداری مدل های برآورد شده نشان دهنده وجود پایداری مدل برآورد شده است.