چکیده: در حیطه آموزش زبان دوم یا زبان خارجی ، چگونگی برخورد با خطای زبان آموزان در کلاس ، مسئله ای است که برای مدتها مورد بحث بوده است .دیدگاه ها نسبت به کاربرد تکنیکهای برخورد با خطا به شکلهای متفاوتی در نظر یه ها و رویکردهای فراگیری زبان دوم مطرح شده است به ویژه بعد از شکوفایی رویکردهای ارتباطی بر روانی کلام و بیان معنا تقریبا تا حد رد کامل لزوم تصحیح خطای زبان آموزان در کلاس زبان تاکید شده است با وجود این ، تعداد فزاینده ای از محققین و معلمین کم کم به ارزیابی دوباره نقش برخورد با خطا در کلاس یادگیری زبان دوم یا زبان خارجی روی آورده اند و تقریبا تمامی نتایج و بحثها به نفع تصحیح خطا در یادگیری زبان دوم است. هدف این تحقیق غور در ذهن و کلاس معلمین با هدف یافتن تکنیکهایی است که معلمین هنگام برخورد با خطای شفاهی زبان آموزان به کار می برند و اینکه چرا آنها از این تکنیکها استفاده می کنند .سوالات بسیاری می تواند بر اساس فهم و عملکرد معلمین در رابطه با برخورد خطا وجود داشته باشد چگونه این معلیمن زبان خارجی نسبت به خطای زبان آموزانشان واکنش نشان می دهند ؟ آنها از چه تکنیکهایی استفاده می کنند آیا کاری که آنها می کنند نظام مند است یا خیر؟ تحقیق حاضر با استفاده از روش تحقیق grounded theoryبر این است تا به پرسشهایی مانند اینها پاسخ داده و به فهم ما از معلیمن زبان خارجی کمک کند . با انجام این پژوهش ، محقق به پنج تکنیک برخورد با خطای متفاوت رسید که معلمین زبان خارجی در ایران هنگام تدریس زبان شفاهی از آنها استفاده می کنند که یکی از این تکنیکها که تصحیح خطا از طریق مهارتهای دیگر است در مطالعات پیش در این زمینه بیان نشده است.