برغم اهمیت آشکار آن، اغلب مدرسان و مربیان زبان انگلیسی بعنوان زبان دوم یا زبان خارجی تا این اواخر توجه کافی به راههای موثر آموزش واژگان نکرده اند. آنها بر این باور بودند که آموزش لغت کاری طاقت فرسا بوده و نیاز به زمان زیادی دارد. با این وجود با پیدایش شیوه های آموزش زبان همچون شیوه محاوره ای، واژگان که روزگاری بخشی فراموش شده از آموزش زبان بود توجه در خور شایسته اش را بخود گرفت و بخش عمده ای از پژوهش برروی شیوه های موثر آموزش لغت به فرآگیران زبان دوم انجام گرفته است. هدف این تحقیق بررسی تاثیر دو شیوه ارائه واژگان یعنی شیوه های معادل فارسی و تعریف انگلیسی، مترادف انگلیسی و مثال انگلیسی بر یادگیری و یادسپاری واژگان جدید برروی گروهی از دانشجویان دانشگاه پیام نور مرکز یاسوج بود که دررشته های مدیریت، علوم کامپیوتر،حقوق، روانشناسی، اقتصاد و علوم تربیتی تحصیل میکردند. به منظور پی بردن به اینکه آیا این دانشجویان از لحاظ توانایی زبان دوم در یک سطح قرا ر داشتند یا نه آزمون مهارت زبان در ابتدای اجرای تحقییق بعمل آمد و بر اساس نتایج بدست آمده پنجاه دانشجو (25 پسر و 25 دختر) که از توانایی زبان دوم تقریبا یکسانی برخوردار بودند ازبین دانشجویان شرکت کننده درآزمون انتخاب شدند.همچنین برای اینکه اطمینان حاصل شود شرکت کنندگان در پژوهش واژگان مورد تدریس را میدانستند یا نه، پیش آزمونی مشتمل بر واژه های در نظر گرفته شده جهت تدریس برگزار گردید و واژگانی را که شرکت کنندگان نمیدانستند بعنوان مواد پژوهش انتخاب شدند. سپس در یک دوره زمانی هشت جلسه ای؛ شش جلسه برای ارائه واژگان ودو جلسه برای برگزاری پس آزمون،لغات جدید تدریس و آزمونهایی مشتمل بر سئوالات چهارگزینه ای برگزار گردید. نمرات دانشجویان در این آزمونها بعنوان داده هایی که براساس آن میانگین حاصل بعنوان ملاک مقایسه دو شیوه تدریس لغات می بود بکار رفت. نتایج حاصل ازتجزیه و تحلیل آماره ( t-test ) این ایده را تایید کرد که بین میانگین حاصله از نمرات دانشجویان مبنی بر اینکه از کدام شیوه آموزش وژگان استفاد میکردند و یا اینکه مرد بودند یا زن تفاوت معناداری وجود نداشت و این امر منتج به تایید فرضیه صفر، دال بر عدم تفاوت گردید.

امروزه مواد نانوساختار و بسیار ریزدانه به دلیل ویژگی های منحصر به فردی که نسبت به مواد درشت دانه از خود نشان می دهند مورد توجه بسیاری از پژوهشگران قرار دارند. از روش های دستیابی به ساختار های بسیار ریزدانه و نانوساختار بکارگیری تغییرشکل های بسیار شدید می باشد. روش پیوند نوردی تجمعی هم یکی از روش های تغییر شکل پلاستیک شدید است که می تواند ساختارهای نانو و بسیار ریزدانه را در مواد پدیدآورد و از این راه ویژگی های مکانیکی مواد را بهبود بخشد. فرآورده این فرآیند به شکل ورق می باشد. از آنجایی که ورق ها در صنعت معمولا فرآوردهای میانی هستند و برای تولید فرآوده ها نهایی باید دوباره دچار تغییرشکل شوند شکل پذیری آن ها باید بررسی گردد. در این کار با بکارگیری نمودار های حدشکل پذیری خواص شکل پذیری ورق های آلومینیومی فرآوری شده با فرآیند پیوند نورد تجمعی با ساختار نانو و ساختار بسیار ریزدانه بررسی شد. و تاثیر روند فرآیند بر شکل پذیری این ورق ها بررسی گردید. همچنین تاثیر ضخامت، و جهتگیری نسبت به جهت نورد بر شکل پذیری ورق های آلومینیومی نانوساختار بررسی شد. یافته های این کار نشان می ‎ دهد که با افزایش میزان کرنش (افزایش شمار پاس ها هنگام فرآیند پیوند نورد تجمعی) شکل پذیری ورق ها کاهش می یابد و ورق های با ضخامت بیشتر شکل پذیری بیشتری از خود نشان می دهند.