برآورد خسارت اقتصادی ناشی از اپیدمی ویروس کووید-19 در ایران: مدلسازی هفت سناریو

شیوع ویروس کرونا مسائل فراوانی را در اداره اقتصادها و حتی فراتر از حوزه اقتصاد، برای تصمیم‏گیران ایجاد کرده است. تعداد افراد مبتلا و میزان مرگ ومیر ناشی از بیماری کووید-19 باعث ایجاد وحشت در بین عوامل تولید ارزش افزوده و دیگر ذی-نفعان سازمان‏ها شده است. حجم گسترده شیوع و غیرقابل پیشبینی بودن آن پاسخگویی به این مسئله را برای سیاست‏گذاران سخت کرده است. در حقیقت شیوع کرونا یک نمونه کامل از یک بحران گسترده است: بحرانی که در آن رویدادها یا توالی آن‏ها در مقیاس‏های بزرگی رخ می‏دهد، سرعت خیره‏کنندهای دارد و این امر منجر به درجه بالایی از عدم قطعیتی می‏شود که بی‏نظمی‏ها را شدت می‏بخشد، احساس فقدان کنترل را به وجود می‏آورد و در افراد اختلال عاطفی ایجاد می‏کند. در این گزارش با در نظر گرفتن شوک‏های این پاندمی در اقتصاد، از مدل تعادل عمومی داده-ستانده بر پایه جدول داخلی استفاده شده است تا کاهش ارزش افزوده تولیدی هر بخش از اقتصاد تحت هفت سناریو مدل‏سازی شوند. نتایج نشان می‏دهد در اقتصاد ایران بیشترین آسیب را بخش‏های «هتل‏ها و رستوران‏ها»، «حمل و نقل» و «تولید مواد معدنی نفتی، شیمیایی و غیرفلزی» خواهند داشت و کمترین آسیب را بخش‏های «مدیریت عمومی»، «برق و ماشین آلات» و «پست و ارتباطات» دارند. همچنین سه بخش «هتل‏ها و رستوران‏ها»، «عمده فروشی‏ها» و «خرده فروشی» بسیار وابسته به عملکرد حکمرانی است و اختلاف آسیب آن در دو سناریو بدترین عملکرد و بهنرین عملکرد بالاتر از بقیه هستند. در مجموع کاهش تولید درآمد داخلی کشور تحت تأثیر شیوع این بیماری بین 5.65% تا 6.63% خواهد بود.