بررسی تغییرات مکانی و پهنه‎بندی آلودگی جنگل به گونه نیمه‎انگلی موخور (Loranthus europaeus) در جنگل‌های زاگرس (مطالعه موردی: ایلام)

یکی از عوامل تهدید‎کننده جنگل‌های زاگرس وجود گونه ‎نیمه‎انگلی موخور (Loranthus europaeus) است که پهنه‎بندی و بررسی تغییرات مکانی آن به‌منظور مدیریت آن در این عرصه مهم است. بدین‎منظور منطقه حفاظت شده کوه منجل به دلیل حضور چشم‎گیر موخور با شدت‎های متفاوت و عدم انجام پاک‎سازی با مساحت 37 هکتار، در استان ایلام انتخاب و مختصات تمامی گونه‎های موجود به همراه نوع گونه و شدت آلودگی و سایر مشخصات در 27 ترانسکت 320 متری ثبت گردید. در مجموع مشخصات 541 پایه درختی و درختچه‎ای بررسی گردید. نتایج حاصل از نمونه‎برداری حکایت از آلودگی 78 درصدی منطقه جنگلی به گونه موخور داشت. نتایج بررسی ساختار مکانی گسترش موخور با استفاده از روش واریوگرافی در زمین آمار حکایت از وجود ساختار مکانی قوی (89%) بوده و بدین معناست که در منطقه مورد مطالعه نحوه پراکنش موخور وابسته به مکان و دارای کانون آلودگی است. شعاع کانون آلودگی در این بررسی 206 متر تعیین شد. به‌منظور پهنه‎بندی گسترش موخور در منطقه مورد مطالعه از روش‎های کریجینگ و IDW (وزن‎دهی بر اساس عکس فاصله) استفاده شد. با توجه به پایین بودن مقدار خطای میانگین هر دو روش، نتیجه گرفته شد که روش ترانسکت به‌منظور نمونه‌برداری با فاصله‎ 137 متر (دو سوم دامنه تأثیر 206 متری به‌منظور اطمینان بیشتر) و روش کریجینگ به دلیل دقت مناسب و قابل قبول و تعیین فاصله‎ کانون آلودگی در عرصه‎های مشابه واقع در رویشگاه زاگرس می‎تواند با صرف زمان و هزینه کمتر در کنترل و پایش این تهدید مفید باشد.