بررسی تنوع زیستی پرندگان زمستان گذران در زیستگاه های مختلف پارک ملی بوجاق

سنجش تنوع زیستی پرندگان زمستان گذران، در مطالعات بوم شناسی و مدیریت تالاب‌ها بسیار مهم است. در تحقیق فعلی‌، ۸ راسته از پرندگان زمستان گذران (آبزی،کنار آبزی و کمتر وابسته به آب) متعلق به۱۷ تیره، ۳۹ جنس و ۷۳ گونه در چهار زیستگاه مختلف پارک ملی بوجاق (واقع در استان گیلان) شناسایی و فراوانی‌ آنها بر اساس روش شمارش کل از اواسط دی تا اواسط بهمن ماه شمارش گردید. سپس تنوع زیستی پرندگان با توجه به شاخص‌های تنوع زیستی‌ شامل غنای گونه ای (مارگالف)، شاخص‌های تنوع گونه‌ای(سیمپسون، شانون- وینر و بریلوئین) و یکنواختی (بوزاس- گیبسون) در بخش‌های مختلف پارک ملی بوجاق در بازه زمانی ۳ ساله (1392- 1390) تعیین گردید. نتایج شاخص‌های تنوع زیستی نشان داد که بیشترین غنای گونه‌ای مارگالف و بیشترین تنوع گونه‌ای (مربوط به هر سه شاخص سیمپسون، شانون- وینر و بریلوئین) مربوط به تالاب بوجاق بود که بیانگر شرایط مطلوب در این تالاب است .بر اساس نتایج شاخص‌های تنوع زیستی، دهانه سفیدرود دارای بیشترین یکنواختی گونه‌ای بوزاس- گیبسون بوده است. همچنین نتایج آنالیز واریانس یک طرفه نشان داد که بین بخش‌های مختلف پارک ملی بوجاق از نظر شاخص‌های غنای گونه‌ای مارگالف و شاخص یکنواختی گونه‌ای تفاوت معنی دار وجود دارد ( 05/0 p < ).