بررسی سینتیک خشک کردن توت سیاه و میزان انرژی مصرفی در آون مایکروویو

مقدمه: توت سیاه جزء میوه‌های نرم است. این میوه نسبت به آسیب‌های مکانیکی از قبیل ضربه در هنگام برداشت و آلودگی میکروبی (کپک و مخمر) حساس بوده که نمی‌توان آن را به طور مناسبی انبار کرد. به دلیل کوتاه بودن فصل برداشت و ماندگاری پایین، از روش خشک کردن برای افزایش ماندگاری استفاده می­شود. خشک کردن یکی از قدیمی‌ترین روش‌ها برای نگهداری مواد غذایی است. خشک‌کردن با کاهش رطوبت از ماده غذایی محافظت کرده و همچنین با کاهش فعالیت میکروبی از فساد در طول مدت نگهداری جلوگیری می‌کند. در این مطالعه به بررسی سینتیک خشک کردن، ضریب نفوذ حرارتی، تعیین بهترین مدل ریاضی و انرژی فعال‌سازی برای توت سیاه با استفاده از آون مایکروویو پرداخته شده است. مواد و روش‌ها: خشک کردن توت سیاه با استفاده از آون مایکروویو در 4 سطح توانی )200، 300، 400 و 500 وات( انجام شد و نتایج با یکدیگر مقایسه گردید. توزین نمونه‌ها هر 30 ثانیه توسط ترازوی دیجیتال (GF600-Japan) انجام شد. برای فرآیند مدل­سازی ریاضی، 9 مدل تجربی بر داده‌‎های آزمایشگاهی برازش داده شد و سپس با توجه به بیشترین مقدار (R2)، کمترین مقدار (c2) و (RMSE) بهترین مدل ریاضی با دقت بالا انتخاب شد. یافته‌ها: نتایج حاصل از تحلیل رگرسیونی مدل‌های مورد بررسی، نشان داد که مدل میدیلی بهترین برازش را با داده­های به دست آمده نشان می­دهد. همچنین بیشترین میزان ضریب نفوذ رطوبتی موثر در توان 500 وات به میزان  m2/s5-10× 28/3 و کمترین میزان ضریب نفوذ رطوبتی موثر در توان 200 وات به میزان  m2/s6-10× 58/ 9 به دست آمد. نتیجه‌گیری: نتایج این تحقیق حاکی از آن بود که خشک­کردن با مایکروویو می­تواند روش مناسبی برای کاهش رطوبت مواد غذایی مرطوب به ویژه توت سیاه باشد.