بررسی مفهوم و ماهیت گردشگری الکترونیکی و توسعه پایدار

 بشر از زمانی که پا به صحنه هستی گذاشته تا به امروز ، همواره بدنبال یافتن راه‌هایی بوده که بتواند ضمن فائق آمدن بر امورات و مسائل روزمره زندگی خود برنامه‌هایی نیز برای آینده خویش پیش‌بینی نماید تا ضامن تأمین آینده‌اش بوده و به بهترین شکل از امکانات و فضای پیرامونی خود بهره‌برداری نماید. لذا جهت نیل به اهداف و آمال خود دست به ایجاد ابتکارات و ابداعاتی زده تا به آرزوهایش جامه عمل بپوشاند.  از آن جمله می‌توان به اختراع کامپیوتر و به تبع آن اینترنت اشاره نمود که دگرگونی شگرفی را در جهان در پی داشته است. آنچه قابل توجه است بهره‌گیری از این صنعت پیشرفته توسط انسان در دهه اخیر برای استفاده در تفریحات، سرگرمی‌ها و مقوله جدیدتر آن یعنی«گردشگری» است که امروزه در برنامه‌های زندگی افراد جایگاهی بس شاخص و قابل توجه را بخود اختصاص داده است و یکی از پردرآمدترین بخش‌های اقتصادی هر کشوری را تشکیل می‌دهد. در حال حاضر مسئله‌ای که با آن روبرو هستیم بهره‌گیری کشورهای مختلف حتی کشورهای کوچک و کم اهمیت در صنعت توریسم با عبور از شیوه‌های سنتی و قدیمی و برنامه‌ریزی اهداف کلان اقتصادی در زمینه گردشگری با توجه خاص به فناوری اطلاعات از پدیده گردشگری مجازی یا الکترونیکی «E-TOURISM » جهت جلب و جذب مشتریان خود برای استفاده از سود سرشار حاصل از آن و توسعه و رفاه اقتصادی کشورهای متبوع خود می‌باشد.   کشور ما نیز به لحاظ برخورداری از منابع غنی فرهنگی، هنری، تاریخی و اقلیمی پتانسیل‌های بسیاری را در زمینه جذب گردشگر و توریسم دارد که می‌توان با برنامه‌ریزی‌های هدفمند و معرفی مناسب ظرفیت‌های موجود در کشور و معرفی قابلیت‌های توریستی، زمینه‌های اموری همچون ایجاد اشتغال افراد و شکوفایی اقتصادی را فراهم نمود. این مقاله ضمن پرداختن به مفهوم و ماهیت گردشگری الکترونیکی و بررسی اهمیت آن، ابعاد این نوع گردشگری رامورد تأکید قرار می‌دهد. یافته‌های مقاله نشان می‌دهد که ایران با توجه به پتانسیل‌های فراوان گردشگری و امکانات بی‌شمار تکنیکی، فنی و نیروی انسانی باید بهترین بهره را از توسعه گردشگری به ویژه گردشگری الکترونیکی برای توسعه پایدار اقتصادی و اجتماعی ببرد.