تأثیرگروه درمانی شناختی معنوی بر میزان افسردگی

سابقه و هدف: افسردگی یک بیماری شایع عصبی است. تأثیر روان درمانی با رویکرد شناختی از سه دهه قبل در این مورد شناخته شده است. شناخت درمانی گروهی رویکرد جدیدی است که در دهه اخیر به منظور درمان افسردگی استفاده شده است. در این تحقیق تأثیر گروه درمانی شناختی معنوی روی دانشجویان دختر مبتلا به افسردگی انجام گرفت. مواد و روش ها: تحقیق با طراحی کارآزمایی بالینی انجام گرفت. آزمودنی های پژوهش از میان 80 نفر مراجعه کننده انتخاب شدند. از آن ها آزمون افسردگی بک گرفته شد و با مصاحبه تشخیصی استاندارد، افسردگی آن ها تأیید شد. هیچ یک از نمونه های انتخاب شده دارو مصرف نمی کردند. گروه آزمایشی در ده جلسه گروه درمانی شناختی معنوی شرکت نمودند و گروه شاهد هیچ مداخله روان شناختی را دریافت نکردند. در پایان مداخله درمانی، هر دو گروه بار دیگر با آزمون یاد شده مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده های به دست آمده با استفاده از آزمون ویلکاکسون و من ویتنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: تحقیق روی تعداد 16 نفر ( در دوگروه 8 نفره انجام گرفت). خصوصیات سن، جنس، تأهل، رشته تحصیلی، دانشگاه و نیز میزان افسردگی آن ها در دو گروه مشابه بود. میزان افسردگی افراد شاهد پس از درمان 8/6 ± 5/23 و در گروه تجربی 1/5 ± 5/5 بود ( 001/0P<). نتیجه گیری: به نظر می رسد که گروه درمانی شناختی معنوی در کاهش افسردگی دانشجویان دختر مؤثر باشد. تحقیقات بیش تر بر روی سایر گروه های جامعه توصیه می شود.