تاثیر ساز و کارهای نظام راهبری شرکتی و محافظه کاری بر عدم تقارن اطلاعاتی با روش مدل‌سازی معادلات ساختاری در بورس اوراق بهادار تهران

هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر سازوکارهای نظام راهبری شرکتی و محافظه‌کاری بر عدم تقارن اطلاعاتی است. به این منظور اطلاعات مربوط به 78 شرکت پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران در طی سال­های 1389 تا 1394 موردمطالعه قرارگرفته‌اند. برای تجزیه‌وتحلیل فرضیه‌ها از روش مدل‌سازی معادلات ساختاری استفاده می‌شود. در این پژوهش از خطای پیش­بینی سود و فرصت­های رشد (شامل Q توبین و نسبت فروش بازاری به فروش دفتری) به‌عنوان شاخص­های اندازه­گیری عدم تقارن اطلاعاتی استفاده‌شده است. پـس از اطمینـان یافتن از برازش قابل‌قبول الگوهای اندازه‌گیری و ساختاری پژوهش، نتـایج پژوهش حـاکی از تأثیر مستقیم محافظه‌کاری بر عدم تقارن اطلاعاتی و تأثیر معکوس نظام راهبری شرکتی بر عدم تقارن اطلاعاتی است. همچنین نتایج نشان می­دهد سازوکارهای داخلی نظام راهبری شرکتی که شامل اندازه هیئت‌مدیره، نسبت مدیران غیرموظف در هیئت‌مدیره و تفکیک نقش مدیرعامل از ریاست هیئت‌مدیره است بر عدم تقارن اطلاعاتی شرکت­های پذیرفته‌شده در بورس اوراق بهادار تهران تأثیرگذار نیست؛ اما سازوکارهای خارجی نظام راهبری شرکتی که شامل مالکیت نهادی، مالکیت عمده و تمرکز مالکیت است بیانگر تأثیر این عوامل در کاهش عدم تقارن اطلاعاتی می‌باشد.