بررسی 73 مورد شکستگیهای بازساق پا از نظر تعیین شیوع عوارض زودرس و دیررس که در سال 1376 به مراکز ارتوپدی بیمارستان خاتم الانبیاء (ص ) شهرستان زاهدان مراجعه نمودند

این تحقیق به صورت آینده نگر و بدین ترتیب صورت گرفته است که در بدو مراجعه بیمار با شکستگی باز ساق پا به مراکز ارتوپدی بیمارستان خاتم الانبیاء مشخصات کامل بیمار، علت شکستگی، نوع شکستگی و محل تروما ثبت شده است و بعد از آن مراحل درمانی و نحوه جراحی و تکنیک بکار رفته در درمان به طور دقیق ثبت گردیده است . و سپس follow upهای بعدی بیماران به مدت 6 ماه جهت تعیین شیوع عوارض ، انجام شده است . در این تحقیق مشخص شد که شیوع شکستگی باز در این منطقه نسبتا زیاد می باشد و از نظر اتیولوژی شایعترین علت شکستگی باز ساق پا تصادف با اتومبیل می باشد (55/4 درصد موارد) از نظر جنسیت تفاوت عمده و فاحش در بین دو جنس از نظر شیوع شکستگی باز ساق پا وجود دارد و حدود 91 درصد موارد را آقایان به خود اختصاص داده اند. عفونت شایعترین عارضه زودرس در این مرکز درمانی بوده و از شیوع نسبتا بالا برخوردار می باشد. (20/6 درصد مواردی) دچار عفونت شده اند. شایعترین عارضه دیررس delayed union بوده است . میزان عفونت و عوارض بعد از عمل در گروه فیکساسیون داخلی بیشتر از فیکساسیون خارجی بوده است . طول مدت بستری شدن در گروه فیکساسیون خارجی از داخلی بیشتر بوده است . در این بررسی مشخص شد که هر دو. گروه بیمارانی که درمانهای فیاکساسیون داخلی و خارجی را گرفته اند و دچار عوارض شده اند، بیمارانی بوده اند که سن بالاتری نسبت به کل گروه داشتند.