بررسی همه گیرشناسی نگرانی از بدریختی بدن و اثربخشی روایت درمانی به شیوه گروهی بر کاهش آن در دانشجویان دانشگاه شهید چمران

هدف این پژوهش بررسی همه گیر شناسی نگرانی از بدریختی بدن و اثر بخشی روایت درمانی به شیوه گروهی بر کاهش آن در دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه شهید چمران اهواز در نیمسال اول تحصیلی 88-87 بود .نمونه اولیه پژوهش شامل 1520نفر بود که به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند . سپس 40 نفر از میان 212 نفری که نمره آنها در پرسشنامه نگرانی از بدریختی بدن یک انحراف معیار بالاتر از میانگین بود ، به روش تصادفی ، جهت آزمون فرضیه ها انتخاب شدند این 40 نفر به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل (در هر گروه 20 نفر) تقسیم شدند . ابندا از هر دو گروه پیش آزمون به عمل آمد ، سپس روایت درمانی طی ده جلسه بر روی گروه آزمایش اجرا شد . در پایان آخرین جلسه مداخله ، همزمان از دو گروه پس آزمون گرفته شد و پس از گذشت دو ماه مرحله پیگیری انجام شد . نتایج حاصل از همه گیر شناسی نشان داد که میزان شیوع bdc در کل دانشجویان ، دانشجویان دختر و پسر به ترتیب 14% ، 8/12% ، 6/15% بود. برای آزمون فرضیه ها از روش تحلیل کوواریانس (ancova) استفاده شد. یافته ها بیانگر این بود که روایت درمانی باعث کاهش نگرانی از بد ریختی بدن گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل شده است . پیگیری با فاصله دو ماه ، سود مندی روایت درمانی را بر نگرانی از بد ریختی بدن نشان داد .