بررسی باستانشناسی شهرستان رامسر

رامسر در گذشته و در متون تاریخی با نامهای "سخت سر" و "گرمه رود" نامیده می شده است . و محدوده مکانی محدودتری را نسبت به محدوده فعلی را شامل می گردید. موقعیت جغرافیای آن در غرب مازندران و هم مرز با استانهای گیلان و قزوین می باشد. شامل سه بخش جلگه ساحلی، جنگلی و کوهستانی است . شرایط زیست محیطی مناسب نظیر آب و هوای معتدل، منابع آبی و غذایی فراوان و در دسترس ، خاک حاصلخیز به عنوان عوامل مهم طبیعی در شکل گیری و روند شکلهای فرهنگهای منطقه نقش قابل ملاحظه ای داشته اند. محوطه های تاریخی شناسایی شده استقرار فرهنگی را از عصر برنز جدید و آهن تا دوره هنری پهلوی اول را در بر می گیرد. هر چند نشانه های حقیقی از توالی دوره های تاریخی و فرهنگی با توجه به شواهد و مدارک موجود مشاهده نمی گردد. و دلایل آن را می توان از عوامل طبیعی انسانی داشت . محوطه های تاریخی و فرهنگی منطقه دارای ارتباطات درون و برون منطقه ای بوده و از یکدیگر تاثیر پذیرفته اند. استقرار فرهنگی ابتدا در مناطق کوهستانی و جنگلی شکل یافته ، سپس با مساعد شدن شرایط زیست محیطی منطقه در نوار جلگه ساحلی الگوی استقرار از مناطق کوهستانی و جنگلی به مناطق ساحلی هدایت و انتقال یافت . برای بازسازی الگوی مساکن معیشت و زیست اقوام اولیه در مناطق شمالی می توان شرایط معیشتی و زیستی و مساکن ساکنین مناطق جنگلی و کوهستانی دامنه های سلسله جبال البرز یعنی گالشها را ترسیم نمود. انجام عملیات بررسی توام با گمانه زنی و کاوش علمی باستانشناسی حلقه های مفقود توالی فرهنگی منطقه را نمایان می سازد.