بررسی ارتباط میان درون گرایی و برون گرایی و توانایی به کارگیری عوامل انسجام متنی در میان دانشجویان دانشگاه پیام نور

دلیل عمده به ثمر رساندن این مطالعه تحقیقاتی بررسی رابطه احتمالی میان درون گرایی و برون گرایی و توانایی به کار گیری عوامل انسجامی در متون انگلیسی در میان دانشجویان رشته زبان انگلیسی دردانشگاه پیام نور بوده است. 128 دانشجوی مرد و زن در مقطع تحصیلی کارشناسی رشته مترجمی زبان انگلیسی در دانشگاه پیام نور مرکز قزوین در این طرح شرکت کردند که در نهایت اطلاعات بدست آمده از 96 نفر از آنان بر اساس ملاکهای مورد نظر مورد استفاده قرار گرفت. در آغاز این مطالعه چهار پرسش مطرح گردید: 1- آیا ارتباط قابل ملاحظه ای میان درون گرایی و برون گرایی و توانایی به کارگیری عوامل انسجام متنی در میان زبان آموزان دانشگاه پیام نور وجود دارد؟ 2- آیا تفاوت قابل ملاحظه ای بین زبان آموزان درون گرا و برون گرا و توانایی آنها در محتوا و سازماندهی مطالب در متن وجود دارد؟ 3- آیا تفاوت چشمگیری میان زبان آموزان درون گرا و برون گرا و توانایی استفاده درست از واژگان و ساختارهای زبانی وجود دارد؟ 4- آیا تفاوت قابل توجهی بین زبان آموزان درون گرا و برون گرا و میزان رعایت اصول نقطه گذاری وجود دارد؟ برای حصول اطمینان از یکسان بودن سطح زبان آموزان پرسشنامه ای برای جمع آوری اطلاعاتی در مورد سن و جنسیت و تعداد ترمهای گذرانده در دانشگاه و دوره های آموزشی گذرانده شده در دانشگاه و...تدوین شده بود که در اختیار آنان قرار گرفت. پس از آن برای ارزیابی میزان درون گرایی و برون گرایی دانشجویان نسخه ترجمه شده پرسشنامه آیزنک-روانشناس آلمانی که در این زمینه تحقیقات بسیاری داشته است-در اختیار دانشجویان قرار داده شد که نشانگر میزان برون گرایی در میان افراد شرکت کننده در آزمون بود و حد اکثر امتیاز آن برای برون گرایی افراد بر اساس 40 نمره بود. سپس از دانشجویان خواسته شد که در مورد کشور خود ایران به نگارش انشایی 250 کلمه ای بپردازند. در مرحله بعد با استفاده از روش ارزیابی مهارت نوشتاری که توسط جیکوبز و همکارانش در سال 1981 گرد آوری شده است امتیازدهی با تفکیک اجزای مهارتها بر اساس محتوا و سازماندهی و واژگان به کار رفته و درستی ساختارهای دستوری و رعایت اصول نقطه گذاری صورت پذیرفت که امتیاز کل در این مرحله بر اساس 100 نمره بود که به صورت زیر در بین اجزای مهارتی تقسیم شده بود: محتوا 30 نمره و سازماندهی 20 نمره و درستی واژگان 20 نمره و درستی ساختارهای دستوری 25 نمره و رعایت اصول نقطه گذاری 5 نمره. در مرحله آخربا استفاده از ضریب ارتباطی پیرسون که برای این تحقیق بر اساس نوع مقیاس داده ها بهترین انتخاب محسوب می شد رابطه میان برون گرایی با تک تک اجزای مهارت نوشتاری و به صورت کلی به دست آمد. نتایج به دست آمده به طور مختصر چنین بود: رابطه چشمگیری میان برون گرایی و محتوا و سازماندهی در مهارت نوشتاری وجود نداشت اما با این وجود رابطه ای منفی و در خور اهمیت بین برون گرایی و درستی واژگان و ساختار های دستوری و رعایت اصول نقطه گذاری و همچنین امتیاز کل مهارت نوشتاری مشاهده شد. بنابراین بر اساس نتایج به دست آمده میتوان به پرسشهای مطرح شده در آغاز این تحقیق به این صورت پاسخ داد: در پاسخ به اولین پرسش که درباره ارتباط میان درون گرایی و برون گرایی و توانایی به کار گیری عوامل انسجام متنی مطرح شده بود توجه به این نکته ضرورت دارد که بر اساس نتایج به دست آمده که مقدار 28/0- را نشان میدهد رابطه منفی قابل ملاحظه ای بین برون گرایی و توانایی به کارگیری عوامل انسجام متنی وجود دارد. برای پاسخ به پرسش دوم که در مورد ارتباط احتمالی میان برون گرایی و درون گرایی و محتوا و سازماندهی متن نوشته شده توسط شرکت کنندگان در آزمون با استفاده از نتایج به دست آمده که به ترتیب 02/0 و 008/0 بود آشکار شد که برون گرایی و درون گرایی تاثیری بر این مهارتها ندارد. در پاسخ به سوال سوم که در مورد ارتباط احتمالی میان درون گرایی و برون گرایی و توانایی استفاده صحیح از واژگان و ساختارهای دستوری مطرح شده بود با استناد به نتایج به دست آمده که به ترتیب 16/0- و 31/0- بود میتوان چنین استدلال کرد که ارتباط چشمگیری میان برون گرایی و استفاده صحیح از واژگان در متن وجود ندارد ولی رابطه منفی در خور توجهی بین برون گرایی و توانایی به کارگیری ساختارهای دستوری به دست آمد. و در پاسخ به پرسش آخر بر اساس نتایج به دست آمده از ارتباط میان برون گرایی و رعایت اصول نقطه گذاری که معادل 42/0- بود قطعا میتوان چنین نتیجه گیری کرد که برون گرایی با رعایت اصول نقطه گذاری رابطه ای منفی دارد. و در نهایت این نتیجه به دست آمد که برون گرایی با توانایی به کارگیری عوامل انسجام متنی در بین دانشجویان رشته زبان انگلیسی در دانشگاه پیام نور رابطه ای منفی دارد و افراد درون گرا از توانایی بیشتری در به کارگیری این مهارت در زبان دوم خود برخوردار می باشند.