بررسی ناهنجاریهای عناصر اقلیمی دما و بارش موثر بر فرایند بیابان زایی ، مطالعه موردی زاهدان

بر اساس تعریف کنوانسیون سازمان ملل متحد برای بیابان زدائی، « بیابان زایی به معنی تخریب سرزمین در مناطق خشک، نیمه خشک و خشک نیمه مرطوب به علت تغییرات آب و هوائی و فعالیت های انسانی یاد شده است. نسبت بارندگی به تبخیر این مناطق در محدوده 05/0 تا 65/0 قرار می گیرد. در این پ‍ژوهش، دما و بارش طی دوره ی آماری (2005-1956)ایستگاه سینوپتیک زاهدان از سازمان هواشناسی کشور اخذ گردید. جهت مطالعه و بررسی روند تغییرات دما و بارش درتشدید بیابان زایی از نرم افزارهای آماری استفاده گردید. دوره مورد مطالعه، به 5 دهک تقسیم گردیدند. سپس آهنگ تغییرات دما وبارش رخ داده در شهرستان زاهدان مورد بررسی و مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که دما در دوره ی مورد مطالعه دارای سیرصعودی بوده وروند افزایش آن ادامه دارد و از طرف دیگر در میزان بارش روند نزولی مشاهده شد. با افزایش دما و کاهش بارش در دوره ی مورد مطالعه در ایستگاه سینوپتیک زاهدان زمینه برای تشدید بیابان زایی فراهم است.