الگویی برای ارتقاء موفقیت کارراهه کارکنان حرفه ای

پژوهش حاضر با درنظرگرفتن این موضوع که انواع مختلف تناسب فرد-محیط بر رفتارها و ستاده های کاری تأثیر معناداری دارند با محور قرار دادن تفاوت در جهت گیری های درونی کارراهه افراد، نشان داد که چگونه تناسب کارراهه درونی-شغل کارکنان منجر به موفقیت کارراهه در آنان می شود. همچنین شناسایی نقش تعدیل گر دو متغیر تحقق قرارداد روانشناختی و حمایت سازمانی درک شده ، وضوح بیشتر این رابطه و درک بهتر عوامل پیش بینی کننده موفقیت کارراهه را فراهم آورد. از یافته های مهم این پژوهش که بر گرفته از ترکیب نتایج بخش های کیفی و کمّی تحقیق می باشد شناسایی جنبه ای از ارکان کارراهه درونی می باشد که علاوه بر بومی سازی تئوری ارکان کارراهه درونی همچنین موجب ارتقاء دانش در این حوزه می شود. تحقیق حاضر با رویکردی کثرت گرا با استفاده از مصاحبه های کیفی و پرسشنامه انجام شده است و جامعه آماری تحقیق شامل کارکنان بخش های فناوری اطلاعات و مالی ادارات مرکزی در سه بانک دولتی ایران در سال 1389 است. نتایج این پژوهش نشان دهنده وجود یک رکن کارراهه درونی تحت عنوان " کسب روزی حلال" در افراد جامعه آماری تحقیق می باشد که در سایر تحقیقات انجام شده در این حوزه مورد شناسایی و بحث قرار نگرفته است.