عوامل موثر بر میزان افشای اجباری و اختیاری و تاثیر آنها بر ارزش شرکت در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

امروزه مطالعات پیرامون افشای اطلاعات توسط شرکت ها توجه بسیاری از محققین را به خود جلب کرده است زیرا افشای اطلاعات توسط شرکت ها یکی از ابزار مهم مدیران به منظور انتقال اطلاعات مربوط به عملکرد و هدایت شرکت به سرمایه گذاران، اعتبار دهندگان و سایر ذینفعان بوده و نقش حیاتی را درکارایی بازار سرمایه ایفا می کند. در صورتی که شرکت ها توسط قوانین و مقررات مربوطه، مراجع ذیصلاح حرفه ای و یا استانداردهای موضوعه به افشای اطلاعات ملزم شوند افشای اجباری و هنگامی که شرکت ها به صورت داوطلبانه به افشای اطلاعات اضافی بپردازند، افشای اختیاری نامیده می شود. هدف از انجام این تحقیق، شناسایی عوامل موثر بر میزان افشای اجباری و اختیاری در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران و همچنین بررسی تأثیر افشای اجباری و اختیاری بر ارزش شرکت می باشد. روش انجام تحقیق شبه تجربی بوده و جامعه آماری تحقیق شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران و دوره زمانی تحقیق از سال 1386 تا سال 1388 می باشد. ویژگی ها و خصوصیات مربوط به شرکت که در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفته اند عبارتند از اندازه شرکت، اهرم مالی، نقدینگی، سودآوری، رشد شرکت، نوع صنعت، کیفیت حسابرسی، درج نام شرکت در تابلوی بورس، نسبت مدیران غیرموظف به کل اعضای هیئت مدیره و ساختار سرمایه. فرضیات مطرح شده، در سه بخش مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند به طوریکه فرضیات بخش اول مربوط به عوامل موثر بر افشای اختیاری، فرضیات بخش دوم مربوط به عوامل موثر بر افشای اجباری و فرضیات بخش سوم مربوط به رابطه بین سطح افشای اختیاری و اجباری با ارزش شرکت می باشند. نتایج مربوط به عوامل موثر بر افشای اختیاری بیانگر این است که بین اندازه شرکت، سودآوری، رشد شرکت، نوع صنعت، ساختار مالکیت و افشای اختیاری رابطه معنی داری وجود دارد. یافته های مربوط به افشای اجباری نیز نشان داد که بین اندازه شرکت، سودآوری، نوع صنعت، کیفیت حسابرسی، ساختار مالکیت و افشای اجباری رابطه معنی داری وجود دارد. همچنین یافته ها حاکی از آن بود که بین افشای اختیاری و ارزش شرکت رابطه معنی داری وجود ندارد اما رابطه بین افشای اجباری و ارزش شرکت معنی دار است.