رابطه سهامداران نهادی و ترکیب اعضای هیات مدیره با ثروت ایجاد شده برای سهامداران در بورس اوراق بهادار تهران

در این تحقیق به رابطه درصد مالکیت سهامداران نهادی، درصد مالکیت بزرگترین سهامدار نهادی، ترکیب اعضای هیات مدیره، تفکیک وظایف مدیرعامل و رئیس یا نایب رئیس هیات مدیره به عنوان سازوکارهای حاکمیت شرکتی با ثروت ایجاد شده برای سهامداران به عنوان معیار اندازه گیری عملکرد پرداخته می شود. برای این منظور اطلاعات 63 شرکت از شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره 1388-1384 مورد استفاده قرار گرفت. جهت آزمون فرضیه ها، شرکتهای نمونه به دو دسته تقسیم شدند: گروه اول،شرکتهایی که خلق ارزش داشته اند(نرخ بازده واقعی سهام بیشتر از نرخ بازده موردانتظار است) و گروه دوم، شرکتهایی که تخریب ارزش نموده اند (نرخ بازده واقعی سهام کمتر از نرخ بازده موردانتظار است). نتایج آزمون فرضیه ها با استفاده از روشهای آماری رگرسیون و مقایسه میانگین دو جامعه (t-test) نشان داد که : 1. بین درصد مالکیت سهامداران نهادی و ثروت ایجاد شده برای سهامداران رابطه معناداری وجود ندارد. 2. بین درصد مالکیت بزرگترین سهامدار نهادی و ثروت ایجاد شده برای سهامداران رابطه معناداری وجود ندارد. 3. بین تعداد اعضای غیراجرایی هیات مدیره و ثروت ایجاد شده برای سهامداران، رابطه معناداری وجود ندارد. 4. بین ثروت ایجاد شده برای سهامداران در شرکت های با نقش ترکیبی مدیریت و ثروت ایجاد شده برای سهامداران در شرکت های با نقش غیر ترکیبی مدیریت، اختلاف معناداری وجود ندارد. 5. بین ثروت ایجاد شده برای سهامداران در شرکتهای با حاکمیت شرکتی قوی و شرکتهای با حاکمیت شرکتی ضعیف، اختلاف معناداری وجود ندارد.