ارزیابی اثربخشی تدوین معماری سازمانی بر همسویی کسب وکار و فناوری اطلاعات در سازمان با استفاده از مدل لوفتمن

امروزه همسویی کسب و کار و فناوری اطلاعات یکی از موضوعات مطرح در حوزه فناوری اطلاعات (فاوا) به شمار می رود. محققان، این همسویی را بکارگیری شایسته و بهنگام فناوری اطلاعات در راستای اهداف و نیازهای کسب و کار سازمان تعریف کرده اند. از مزایای این همسویی می توان به همسوسازی فعالیت های فناوری اطلاعات در پاسخگویی به نیازهای کسب و کار و کسب مزایای رقابتی اشاره نمود. این موضوع از سال 1970 مطرح و افرادی چون، مک لین و سودن در سال 1977، شرکت ibm در سال 1981و لوفتمن و بریر در سال 2000 تحقیقاتی در این زمینه انجام داده اند. از آنجا که سازمان ها تلاش می کنند تا فناوری اطلاعات و کسب وکار را با توجه به پویایی کسب وکار و رشد سریع فناوری اطلاعات به هم ارتباط دهند، به نظر می رسد اهمیت این موضوع روز به روز بیشتر می شود. از طرفی امروزه معماری سازمانی به عنوان ابزاری قدرتمند برای ساماندهی به سیستم های اطلاعاتی پیچیده و رویکرد و راه حلی جامع و راهبردی در مدیریت و توسعه پروژه های it سازمان شناخته شده است. با اینکه معماری سازمانی در اغلب کشورها شناخته شده است اما تاکنون به عنوان عاملی در جهت بهبود همسویی کسب وکار و فناوری اطلاعات مورد ارزیابی قرار نگرفته است. در این تحقیق سعی شده تا میزان تاثیر اجرای یک پروژه معماری سازمانی را در بهبود همسویی مذکور مورد بررسی قرار دهد. بدین منظور پرسشنامه ای در سازمان هایی که در سال های اخیر پروژه معماری سازمانی را تدوین نموده اند، توزیع و با مساعدت مدیر بخش فناوری اطلاعات نسبت به تکمیل آن در دو دوره زمانی قبل و بعد از تدوین معماری سازمانی مبادرت شده است. نتایج حاصله بیانگر رشد همسویی کسب وکار و فناوری اطلاعات و همچنین رشد کلیه معیارهای همسویی بعد از تدوین معماری سازمانی می باشد. این تدوین بیشترین تاثیر را بر معیار حیطه عمل و معماری و کمترین تاثیر را بر معیار ارتباطات داشته است.