افزایش بهره ی سلول های خورشیدی با استفاده از پلاسمون سطحی جایگزیده در نانوذرات فلزی

نانوذرات فلزات نجیب قرار داده شده درون سلول های خورشیدی، با افزایش پراکندگی نور فرودی، جذب اپتیکی درون سلول های خورشیدی سیلیکونی را به میزان موثری افزایش می دهند. افزایش جذب اپتیکی موجب افزایش جریان الکتریکی تولید شده در ابزار فتوولتائیک می گردد. در این تحقیق، با محاسبه سطح مقطع پراکندگی و جذب در نانوذرات طلا، مس و نقره، اثر اندازه و جنس نانوذرات بر روی افزایش جذب درون سلول خورشیدی مورد بررسی قرار گرفته شد و نانوذرات نقره، که نور بیش تری را پراکنده می کردند، انتخاب گردید. در ادامه، بالا بودن میزان نور به دام افتاده و جذب اپتیکی درون سلول سیلیکونی لایه ی نازک توسط نانوذرات نقره، نشان داده شده است و با اعمال تغییرات در اندازه ی نانوذرات نقره، بهترین شعاع را، برای افزایش بهره سلول جستجو کرده ایم.