ارزیابی قابلیت اطمینان سیستم ترکیبی تولید و انتقال در حضور مزارع بادی

پس از تجدید ساختار صنعت برق، مدیریت و ارزیابی کمی قابلیت اطمینان سیستم های قدرت، مورد توجه بیشتری قرار گرفته و از اهمیت روزافزونی برخوردار شده است. در این میان بررسی قابلیت اطمینان از نقطه نظر ترکیبی تولید و انتقال نیز از اهمیت ویژه ای برخوردار است. از طرفی استفاده از منابع تجدید پذیر نیز روز به روز در حال افزایش است و استفاده از مزارع بادی با توجه به امکان تولید انرژی در حجم بالاتر، ارزان تر بودن و دسترسی به آن در سطح جغرافیایی وسیع تر اهمیت پیدا کرده است. لیکن عدم قطعیت در توان تولیدی نیروگاه های بادی به دلیل ماهیت متغیر و نوسانی سرعت باد باعث شده که قابلیت اطمینان کل سیستم قدرت با حضور نیروگاه های بادی محدود شود. به همین دلیل افزایش نفوذ نیروگاه بادی باعث ریسک بالاتر در قابلیت اطمینان سیستم قدرت می شود. در این پایان نامه مدل خروج ظرفیت یک مزرعه بادی با ترکیب روش های تواتر و تداوم (f&d) و مدل مارکوف با در نظر گرفتن نرخ خرابی توربین های بادی به تعیین شده و سپس مدل به دست آمده برای ارزیابی قابلیت اطمینان سیستم ترکیبی تولید و انتقال به کار گرفته شده است. برای بررسی اثر حضور مزرعه ی بادی بر روی قابلیت اطمینان سیستم ترکیبی تولید و انتقال، شاخص های قابلیت اطمینان برای سیستم های مورد مطالعه، بدون حضور مزرعه ی بادی با استفاده از سه روش سرشماری حالت، مونت کارلو نامتوالی و تقسیم فضای حالت محاسبه شده سپس مقایسه ای بین سه روش ذکر شده از نظر تعداد حالت های شمارش شده برای ارزیابی قابلیت اطمینان انجام شده است. در ادامه با اتصال مزرعه بادی به هر یک از سیستم های مورد مطالعه، شاخص های قابلیت اطمینان با استفاده از سه روش مذکور محاسبه شده است و با حالت بدون مزرعه ی بادی مقایسه شده اند. در این پایان نامه اثر تعداد حالت های انتخابی برای مدل کردن توان خروجی مزرعه ی بادی بر روی شاخص های قابلیت اطمینان سیستم ترکیبی تولید و انتقال نیز مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین تاثیر پارامترهای مختلف مزرعه بادی شامل، افزایش ضریب نفوذ بادی، مکان اتصال مزرعه بادی برروی این شاخص ها بحث و بررسی شده اند.