برآورد تابع تقاضای واردات در کشورهای عضو اوپک

افزایش مداوم قیمت های نفت در فاصله سال های 2002 تا 2008 منجر به افزایش قابل توجه در درآمد صادرات کشورهای صادر کننده نفت شد که این درآمدهای نفتی می تواند از طریق کانال تجاری، به واسطه افزایش واردات کالاها و خدمات و یا از طریق کانال مالی و به واسطه خروج سرمایه از کشورهای صادرکننده نفت به گردش درآید. هدف اصلی این پژوهش، اندازه گیری و بررسی کانال تجاری چرخه درآمدهای نفتی از طریق شناسایی شاخصه های تجربی تقاضای واردات در کشورهای عضو اوپک می باشد. از اینرو سعی بر این است که با تکیه بر مباحث نظری موضوع و با توجه به تحقیقات تجربی انجام شده، عوامل موثر بر تقاضای واردات شناسایی شود و با استفاده از روش برآورد هم انباشتگی پنل یک تابع تقاضای کل واردات برای کشورهای عضو اوپک برآورد شود. برآورد مدل برای 12 کشور عضو اوپک در فاصله سال های 2000 تا 2009 می باشد. نتایج نشان می دهد که تابع تقاضای واردات، تابعی از متغیر سطح فعالیت، یعنی تقاضای داخلی و صادرات، نرخ ارز واقعی موثر، قیمت نفت و مازاد مالی دولت می باشد. هم چنین نتایج حاصل از برآورد مدل حاکی از آن است که کشش واردات نسبت به متغیر فعالیت (تقاضای داخلی و صادرات) بزرگ تر از یک می باشد و این متغیر بیش ترین کشش را در بین متغیرهای تاثیرگذار بر تقاضای واردات دارا می باشد. کشش تقاضای واردات نسبت به متغیر نرخ ارز واقعی موثر، کم تر از یک برآورد شده است.قیمت نفت اثر مثبت و معناداری بر تقاضای واردات دارد درحالی که مازاد مالی دولت دارای اثر منفی و معناداری بر تقاضای واردات می باشد.