اثر بخشی روش درمانی نوروفیدبک ومقایسه آن با دارو درمانی و بازی درمانی در کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی / نقص توجه 14-7 ساله شهر تهران

هدف: اختلال بیش فعالی / نقص توجه ، شایع ترین اختلال روان پزشکی دوران کودکی از حیث میزان مراجعه به مراکز خدمات درمانی می باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی روش درمانی نوروفیدبک و مقایسه آن با دارو درمانی و بازی درمانی در کاهش علائم اختلال بیش فعالی/ کمبود توجه انجام شده است . روش بررسی :در این پژوهش نیمه آزمایشی تعداد 45 کودک 7 تا 14 ساله مبتلا به اختلال بیش فعالی/کمبود توجه به شیوه اتفاقی در دسترس انتخاب شدند که در سه گروه قرار گرفتند و به مدت 8 تا12هفته تحت درمان نوروفیدبک و دارودرمانی و بازی درمانی قرار گرفتند. یافته ها : توضیح اینکه یافته های استنباطی وجود تفاوت معنادار (p<0/05 ) را بین دارو درمانی و نوروفیدبک نشان می دهد به گونه ای که روش دارو درمانی با بهبود 53/42 واحد در علائم adhd نسبت به روش نوروفیدبک با بهبود 27 واحد تاثیر بیشتری در بهبود علائم adhd داشته است. همچنین یافته های استنباطی تفاوت معنادار (p<0/05 ) بین اثر بازی درمانی و دارو درمانی را نشان می دهد به گونه ای که روش دارودرمانی با 53/42 واحد بهبود علائم نسبت به روش بازی درمانی با 73/17 واحد بهبود علائم تاثیر بیشتری در بهبود علائم adhd داشته است. دیگر اینکه تفاوت معناداری بین اثر نوروفیدبک ( با بهبود 27 واحد ) و بازی درمانی ( با بهبود 73/17 واحد ) در بهبود علائم adhd مشاهده نشده است (p>0/05 ). نتیجه گیری : روش دارو درمانی با اندازه اثر 35/55 ، از نوروفیدبک با اندازه اثر 02/37 و بازی درمانی با اندازه اثر 51/27 اثرگذاری بیشتری داشته است. پژوهش حاضر نشان می دهد که روش دارو درمانی نسبت به روش نوروفیدبک تاثیر بیشتری در بهبود علائم اختلال بیش فعالی / نقص توجه داشته است. همچنین روش دارو درمانی نسبت به روش بازی درمانی تاثیر بیشتری در بهبود علائم این اختلال داشته است. دیگر اینکه دو روش نوروفیدبک و بازی درمانی تاثیر یکسانی در بهبود علائم اختلال داشته اند. نتایج از اثر بخشی روش نوروفیدبک در درمان این اختلال حمایت می کند .