بررسی تاریخ روابط اوزبکان و صفویه از 907 تا 1006 هـ . ق

اوزبکان مردمانی از استپ های آسیا و از بازماندگان مغول ها بودندکه به آنها شیبانی می گفتند؛ موسس اصلی سلسله شیبک خان است. پادشاهان معروف بعد از او عبید خان، عبدالله خان و عبد المومن خان هستند که هر کدام چند جنگ با سلسله صفوی داشته اند که عموماً شکست خوردند: الف)جنگ مرو بین شاه اسماعیل و شیبک خان، ب)جنگ جام بین عبید خان و شاه طهماسب، پ)جنگ رباط پریان بین عبدالمومن خان و شاه عباس که این جنگ باعث نابودی اوزبکان گردید. دو خاندان صفوی و اوزبک در امور مذهبی بیشترین اختلافات را داشتند که از دید بیشتر نویسندگان تاریخ عامل اصلی نبردهای آنها بوده است. محل جنگ دو طرف ایالت بزرگ خراسان بود؛ که از طرف صفویه ولیعهد نشین و باری اوزبکان کلید فتح غرب و ایران بود. و نکته قابل تعمل بین دو حکومت دخالت های عثمانی و دامن زدن به اختلافات آنها بود که پس از شکست چالدران و ناامید قزلباشان از شاه اسماعیل باعث شکست در نبرد غجدوان از عبید خان شد.