بررسی و بهبود معیارهای پایش عملکرد سیستم های کنترلی حلقه بسته دارای کنترل پیش بین

سیستم های کنترلی بسیاری توسط کنترل کننده های پیش بین کنترل می شوند. این کنترل کننده ها معمولا منجر به پایداری سیستم حلقه بسته در مقابل اغتشاش و عدم قطعیت می شوند. کنترل کننده های پیش بین دستهای از کنترل کننده های نوین هستند که به دلیل عملکرد مناسب و ویژگی های مثبت خود، در سال های اخیر، کاربردی گسترده در صنایع گوناگون یافته اند. در این میان، آنچه منجر به افزایش کارآیی و بهره وری سیستم های تولیدی می گردد، پایش و ارزیابی سیستم های کنترلی بکار گرفته در تعامل با سیستم های صنعتی می باشد. لذا، در این پایان نامه ارزیابی عملکرد حلقه بسته کنترل کننده های پیش بین مورد توجه قرار گرفته است. کنترل کنندههای پیشبین به سه روش طراحی شده اند. این سه روش عبارتند از gpc، dmc و pfc. و به منظور بررسی مقاومت کنترل کنندهها اثر اغتشاش قابل اندازه گیری و اثر عدم قطعیت در نظر گرفته شده است. دو شاخص عملکرد مورد استفاده در این پایان نامه معیار harris و معیار براساس کنترل پیش بین تعمیم یافته (gpc) می باشد. بدین منظور، معیار gpc برای سیستم های mimo تعمیم یافته است. برای مقایسه عملکرد معیارهای مذکور، از ویژگی های پاسخ پله مانند خطای حالت ماندگار، ورودی کنترلی، نیز معیارهای پاسخ ماندگار مانند زمان مرده، فراجهش و زمان نشست برای بررسی حالت گذرای سیستم استفاده شده است.