برقراری ثبات ،عامل پذیرش تدریجی کشورهای بالکان در اتحادیه اروپا (با تاکید بر کشورهای تشکیل دهنده یوگسلاوی سابق)

اولین جنگ بالکان در قرن بیستم میان صربها و کرواتها درگرفت. دو جمهوری اسلوونی و کرواسی به ترتیب در 25 و 26 ژوئیه سال 1991 به اعلام استقلال خود از فدراسیون چکیده پایان نامه(شامل خلاصه، اهداف، روش های اجرا و نتایج به دست آمده): یوگسلاوی پرداختند. در مارس 1992 جمهوری بوسنی هرزه گوین استقلال خود را از جمهوری یوگسلاوی اعلام نمود که منجر به پیدایش جنگ دوم بالکان در قرن بیستم شد. شورای امنیت در ماه می سال 1992 دولت یوگسلاوی را تحریم تجاری کرد. در 1995 روسای جمهوری بوسنی ـ کرواسی و یوگسلاوی در محلی به نام دیتون آمریکا به مذاکرات صلح پرداختند و بالاخره در 21 نوامبر 1995 توافقنامه صلح دیتون را امضاء نمودند. طبق توافقنامه مذکور، بوسنی و هرزه گوین به فدراسیون بوسنی ـ کروات و جمهوری صرب تقسیم شد. در ژانویه 1998 ارتش آزادی بخش کوزوو خواستار استقلال کوزوو شد. به دنبال تبلیغات گسترده ملی گرایی صرب، میلوشوویچ ( اولین رئیس جمهور یوگسلاوی بعد از مرگ تیتو )ارتش صربستان را وارد منطقه ساخت تا منطقه مذکور را از جمعیت آلبانی تبار مسلمان پاک سازد، و این امر منجر به جنگ چریکی میان اعضای ارتش آزادی بخش کوزوو و ارتش یوگسلاوی و کشته شدن و آوارگی صدها هزار نفر از جمعیت منطقه شد. جامعه بین المللی بدنبال اقدامات فوق وارد عمل شد و خواهان مذاکره میان مقامات صرب و مقامات کوزوو در رامبویه فرانسه شد که مذاکرات به نتیجه نرسید و بدنبال شکست مذاکرات ابتدا آمریکا و بعد کشورهای عضو پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) در مارس 1999 به طور یک جانبه وارد عمل شدند (جنگ سوم بالکان) و به بمباران نظامی و استراتژیک دولت یوگسلاوی پرداخت و تا مدت 78 روز ادامه داشت و بدنبال این امر، بلگراد با آتش بس موافقت نمود. این پژوهش در پنج فصل سازماندهی شده است که فصل اول کلیات تحقیق ، فصل دوم چارچوب نظری تحقیق است که به چارچوب نظری ثبات و همگرایی پرداخته شده است ، در فصل سوم تاریخچه منطقه بالکان و عوامل تأثیرگذار بر تحولات یوگسلاوی مورد بررسی قرار گرفته است در فصل چهارم به روند عضویت کشورهای منطقه بالکان در اتحادیه اروپا اشاره شده است . و در فصل پنجم تأثیر دموکراسی برثبات و امنیت بالکان مورد بررسی قرار گرفته است . هدف این پژوهش، آشکار نمودن اهمیت برقراری ثبات و امنیت در منطقه بالکان و عزم اتحادیه اروپا برای پذیرش این کشورها در اتحادیه اروپا است .این تحقیق در صدد است تا به این سئوال پاسخ دهد که برقراری ثبات در کشورهای بالکان چه تأثیری در پذیرش این کشورها توسط اتحادیه اروپا دارد؟ ( با تأکید برکشورهای تشکیل دهنده یوگسلاوی سابق) . فرضیه این پژوهش ، برقراری ثبات و امنیت در منطقه بالکان زمینه پذیرش این کشورها را در اتحادیه اروپا فراهم می سازد . روش مورد استفاده در این پژوهش روش توصیفی ـ تحلیلی است . نتایج این پژوهش نشان دهنده این است که ایجاد ثبات و امنیت اولین و مهمترین اقدام است که این امر در سایه گسترش دموکراسی و ایجاد نهادهای دموکراتیک امکان پذیر است و بستر دموکراتیک ساز اتحادیه اروپا امکانات بیشتری برای تحکیم دموکراسی و ثبات سیاسی و اقتصادی در کشورهای اروپای شرقی و مرکزی فراهم خواهد ساخت و این امر به نفع اتحادیه اروپا خواهد بود و از هزینه وپیامدهای ناشی ازتسری بی ثباتی به میزان قابل ملاحظه ای خواهد کاست