تغییرات ساختاری در صنایع کارخانه ای ایران و تاثیر آن بر اشتغال

هدف این رساله بررسی تاثیر تغییرات ساختاری بر اشتغال در صنایع کارخانه ای ایران می باشد. بدین منظور شاخص های عملکرد رشد و تغییرات ساختاری برای صنایع بزرگ با کدهای بین المللی isic دورقمی برای سالهای 1388-1374 محاسبه شده از سه روش متفاوت شامل آزمون مدلهای ریاضی، مدل اقتصاد سنجی و بهره گیری از تکنیک داده ستانده بهره می گیرد به طوریکه نتایج هر سه آزمون یکدیگر را تکمیل می نماید. بررسی تخمین رگرسیون نشان می دهد که بر طبق انتظار افزایش بهره وری نیروی کار بر اشتغال صنعتی اثر منفی و معکوس داشته است اما اثر تغییرات ساختاری بر اشتغال صنایع کارخانه ای در ایران مثبت اما کوچک بوده است. بدین معنی که اشتغالزائی صنایع پویا از اشتغالزدائی صنایع ایستا بیشتر بوده درنتیجه تغییرات ساختاری به طور هم جهت بر اشتغال صنعتی در ایران اثر مثبت گذاشته است. نتایج مدل داده ستانده نیز حاکی از این است که توان اشتغالزایی مستقیم و غیرمستقیم بخش صنعت در سطح بالایی قرار دارد.