بررسی تاثیر روش دوساهو بر کاهش علایم بیش فعالی و نقص توجه و افزایش مهارتهای اجتماعی دانش آموزان

هدف: پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر توان بخشی روانی دوساهو بر کاهش علائم بیش فعالی/ نقص توجه و افزایش مهارتهای اجتماعی انجام شد. روش: این مطالعه به شیوه شبه تجربی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه شاهد و مورد اجرا گردید.24 کودک مبتلا به نقص توجه همراه با بیش فعالی از مرکز کاردرمانی برنا به صورت نمونه در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه شاهد و مورد تقسیم شدند. قبل ازشروع دوره والدین کودکان موظف به تکمیل پرسشنامه مشکلات رفتاری کودکان کانرز (cprs) و علایم مرضی کودکان csi-4 و پرسشنامه مهارتهای اجتماعی (فرم والدین) شدند و در پایان دوره نیز این ارزیابی ها مجدداً تکرار گردید. مدت اجرای دوساهو در گروه آزمایش 12 جلسه به صورت هفتگی و هر هفته دو جلسه در نظر گرفته شد. سپس داده های حاصل از پرسشنامه ها با نرم افزار spss-16 به روش کواریانس مورد تجزیه و تحلیل و کلیه فرضیه ها مورد تایید قرار گرفت. یافته ها: نتایج حاصل از تحلیل کواریانس حاکی از تاثیر معنا دار توانبخشی روانی دوساهو بر تعاملات اجتماعی و علائم بیش فعالی در کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی، نقص توجه بود این پژوهش نشان داد اجرای تکنیک های دوساهو مهارتهای اجتماعی و توجه کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی/ کمبود توجه را افزایش و بیش فعالی و تکانشگری را در این کودکان کاهش می دهد (001%=p). نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشان داد که با استفاده از روش توانبخشی روانی و به کار گیری تلاش و اراده در کودکان مبتلا به اختلال بیش-فعالی نقص توجه می توان به آنها در افزایش مهارتهای اجتماعی و کاهش علائم بیش فعالی یاری رساند، لذا می توان به خانواده ها و دیگر مسئولین تعلیم و تربیت استثنایی، استفاده از این روش را جهت بهبود تعاملات اجتماعی و علائم بیش فعالی این کودکان پیشنهاد کرد. وازه های کلیدی: روش توانبخشی روانی، دوساهو، بیش فعالی نقص توجه، مهارتهای اجتماعی.