تأثیر حرارت ورودی و عملیات حرارتی بعد از جوشکاری بر خواص اتصال در جوش های غیر مشابه فولادهای زنگ نزن آستنیتی l316 و دوفازی 2205

در این تحقیق بررسی تأثیر حرارت ورودی و عملیات حرارتی بعد از جوشکاری بر خواص اتصال جوش غیر مشابه فولاد زنگ نزن دو فازی 31803uns s به فولاد l316 پرداخته شده است.جوشکاری در سه حرارت ورودی مختلف انجام شد. تأثیر عملیات حرارت بعد از جوشکاری در دماهای 1000، 1075 و 1150 درجه سانتی گراد در زمان های 20، 40، 60 و 90 دقیقه و حرارت ورودی، بر ریز ساختار، خواص مکانیکی و رفتار خوردگی بررسی گردید. برای جوشکاری از فرایند جوشکاری قوسی تنگستن- گاز با قطبیت منفی و فلز پر کننده 2209er انجام شد. بررسی های ریز ساختاری توسط میکروسکوپ نوری و میکروسکوپ الکترونی روبشی مجهز به سیستم آنالیز نقطه ای انجام گرفت. برای ارزیابی رفتار خوردگی از آزمون پلاریزاسیون سیکلی در محیط 5/3 درصد وزنی کلرید سدیمو برای بررسی خواص مکانیکی از آزمون های ریز سختی ، سختی و ضربه استفاده شد. افزایش حرارت ورودی باعث افزایشدرصد آستنیت فلز جوش و افزایش انرژِی ضربه می شود. حرارت ناشی از جوش کاری باعث ایجاد منطقه متأثر از حرارتی با وسعت 250 تا 400 میکرومتر و مقدار آستنیتی در حدود 20 درصد به همراه رسوب نیترید کروم در فولاد 2205 می شود. همچنین مقداری فریت دلتا در منطقه متأثر از حرارت l316 تشکیل می شود. نتایج آزمون های خوردگی نشان داد که فلز پایه 2205 در مقایسه با l316 مقاومت به خوردگی بسیار بهتری دارد. عملیات حرارتی در دمای 1075 درجه سانتی گراد به مدت یک ساعت بیشترین انرژی ضربه فلز جوش را نشان داد. عملیات حرارتی باعث حذف فریت دلتا موجود در منطقه متأثر از حرارت فولاد l316، همچنین موجب بازگشت تعادل فازی منطقه متأثر از حرارت 2205 و بهبود رفتار خوردگی این منطقه گردید.