بررسی تاثیرآموزش سیار بر کاهش آلودگی های زیست محیطی در بین دانشجویان دانشگاه های اصفهان در سال 91-1390

چکیده یادگیری سیار نوع متفاوتی از یادگیری از طریق فاوای آموزشی (icte)است که می‏تواند با استفاده از فناوری‏های بی‏سیم، تحولات بزرگی را در امر آموزش همگانی ایفا کند . هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش سیار به وسیله ی تلفن همراه هوشمند بر کاهش آلودگی های زیست محیطی در بین دانشجویان دانشگاه های دولتی شهر اصفهان در سال 91-1390می باشد. روش پژوهش بر اساس ماهیت، شبه تجربی با طرح پیش آزمون–پس ازمون با گروه شاهد می باشد. جامعه ی آماری در این پژوهش دانشجویان شاغل به تحصیل دانشگاه های دولتی اصفهان در سال91-90 می باشد(n=7822) که 78 نفر از آن ها به روش نمونه گیری طبقه ای_تصادفی به عنوان نمونه ی پژوهش انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار سنجش این پژوهش پرسشنامه ی محقق ساخته ی 47 سوالی بود که پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ 83% برآورد شد. آموزش به مدت 21 جلسه و تحت مداخله ی روش آموزش سیار به وسیله ی (sms,mms,blutooth) انجام شد. ابزار سنجش این پژوهش پرسشنامه ی محقق ساخته ی 47 سوالی بود که روایی آن از طریق بررسی توسط اساتید و متخصصان فن محقق گردیده و پایایی از طریق آلفای کرونباخ 83% محاسبه شد. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از شاخص های آمار توصیفی(میانگین،انحراف معیار، درصد و فراوانی) و آمار استنباطی( آزمون t تک متغیره و آزمون f) استفاده گردید. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که آموزش سیار درکاهش رفتار مخاطره آمیز افراد نسبت به محیط زیست نقش اساسی دارد همچنین آموزش سیار به وسیله ی تلفن همراه هوشمند باعث بالا رفتن سطح آگاهی افراد در مورد آلودگی صوتی، ترافیکی و گازهای آلاینده ی هوا شده ونیز موجب افزایش توجه به کنترل الودگی مواد زاید جامد در محیط توسط افراد می شود. به علاوه یافته های تحقیق نشان دهنده ی تاثیر آموزش سیار در افزایش میزان آگاهی افراد نسبت به حفظ منابع زیست محیطی می باشد.