توسعه مدل یکپارچه زمان بندی سیستم های حمل ونقل کانتینر در یک ترمینال دریایی

در این رساله یک مدل یکپارچه جهت زمان بندی و توالی عملیات کلیه تجهیزات جابه جایی و حمل و نقل در یک ترمینال کانتنیری ارایه خواهد شد. هدف این مدل مینمم کردن زمان تکمیل و یا مدت زمان ارایه سرویس به مجموعه مشخصی از کشتی ها می باشد این مساله به صورت یک مدل زمان بندی جریان کارگاه ترکیبی (hfs) در نظر گرفته می شود که علاوه بر محدودیت های فرم استاندارد این مدل محدودیت هایی شامل: ماشین های موازی غیر مرتبط، روابط پیش نیازی، مدت زمان آماده سازی وابسته به توالی، بلوکه شدن و محدودیت انتخاب ماشین را دارا می باشد. با توجه به np-hard بودن مدل بر جواب های نزدیک به بهینه متمرکز می شویم و یک الگوریتم فرا ابتکاری ژنتیک جهت حل این مدل پیشنهاد می گردد. با توجه به اینکه الگوریتم یک الگوریتم تصادفی می باشد و کارایی آن به انتخاب پارامترهای عملکردی بستگی دارد جهت کالیبره کردن الگوریتم یک طرح آزمایشی عاملی کامل با به کارگیری تکنیک آنالیز واریانس اجرا می گردد نتایج نشان می دهد که برخی سطوح پارامترها و عملگرها جواب های بهتری را به دست می دهند در نهایت با انجام یک مطالعه موردی در بند شهید رجایی به بررسی عملکرد الگوریتم طراحی شده در این نمونه واقعی پرداخته شده است.