استفاده ی بهینه از جریان هوا در طراحی فضاهای شهری- نمونه موردی: طراحی فاز چهارم شهرک اکباتان

به منظور دسترسی به مکان های پایدار جهت حضور یافتن هرچه بیشتر انسان در فضا و تبلور ماهیت زندگی جمعی او، باید در طرح ها به دنبال بهبود کیفیت فضاهای شهری و تامین آسایش انسان بود. برای این منظور انجام مطالعات آب و هوایی و شناخت ویژگی های محیطی متاثر از آن و همچنین استفاده از نتایج آن در بهینه گزینی ساخت های فضایی در طرح ها، امری ضروری می باشد. هدف از انجام این پژوهش استفاده ی بهینه از جریان های هوا، در ارتقا کیفیت فضاهای شهری می باشد تا بدین ترتیب با استفاده مناسب از مواهب طبیعی بتوان به یک فضای شهری پایدار و پاسخو به نیازهای آسایشی انسان دست یافت. در این پژوهش با استفاده از روش های توصیفی-تحلیلی و توصیفی-مقایسه ای و تکنیک شبیه سازی با استفاده از نرم افزار envi-met که یک نرم افزار جهت تحلیل های اقلیمی می باشد، به بررسی و تحلیل رفتار باد در وضع موجود پرداخته شده است. جمع آوری اطلاعات نیز از طریق مطالعات کتابخانه ای و میدانی صورت گرفته است. در نهایت این پژوهش تلاش کرده است تا با استفاده از ضوابط استخراج شده از ادبیات موضوع و همچنین راهبردهای عملیاتی منتج از تحلیل های نرم افزاری، به ارائه ی یک طرح بهینه برای فاز چهارم اکباتان به عنوان نمونه بپردازد.