بررسی ارتباط بین الگوی تامین مالی و رشد شرکت های بورس اوراق بهادار تهران

یکی از مهمترین مباحث مطرح شده در ادبیات تجاری و مالی، رشد شرکت است که با توجه به نقش آن به عنوان یک پیش شرط برای بقای شرکت، نوآوری و تغییرات تکنولوژیک می توان به اهمیت آن پی برد؛ این از آن رو است که با رشد شرکت تقاضا برای محصولات آن نسبت به سایر بخش ها و شرکت ها افزایش می یابد که همین امر فعالیت های اقتصادی جامعه را بالا برده و به رشد در سطح وسیع تر منجر می شود. این پژوهش به بررسی ارتباط بین ساختار مالی و رشد شرکت ها در بورس اوراق بهادار تهران می پردازد. مهمترین هدف این پژوهش بررسی این نکته می باشد که آیا رشد شرکت با نحوه تامین مالی ارتباطی دارد و تامین مالی داخلی و یا خارجی چه تاثیری بر رشد شرکت می گذارد. فرضیات این پژوهش در قالب مدل داده های ترکیبی مورد بررسی قرار گرفت که تعداد 186 شرکت را طی بازه زمانی 1385 الی 1390 در برداشت. این پژوهش از نوع توصیفی- رگرسیونی است، ادبیات نظری آن از روش کتابخانه ای حاصل شد و داده های آن از سازمان بورس اوراق بهادار و گزارش های شرکت ها به دست آمده است. نتایج تجربی نشان می دهد تامین مالی خارجی – بدهی کوتاه مدت – به طور معناداری بر رشد شرکت تاثیر گذار است با این حال نتایج در کل نمونه ضعیف است در حالی که در صنایع مختلف این نتیجه معنادار تر است. نتایج این پژوهش نشان داد در صنعت دارو و خودرو بدهی های کوتاه مدت و بلند مدت اهمیت بیشتری داشته است و در صنایع سیمان و کاشی سود انباشته و تغییرات سود انباشته اهمیت بیشتری دارد. نتایج پژوهش همچنین نشان داد اندازه و عمر شرکت نیز بر رشد شرکت تاثیر گذار است. نتایج حاصل از این پژوهش می تواند مورد استفاده سیاست گذاران مالی و اقتصادی، تصمیم گیرندگان بازار سرمایه، شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار و موسسات مالی سرمایه گذاری و سرمایه گذاران فردی واقع شود.